Η πολιτική απόφαση που ελήφθη για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν ήταν για να σωθούν οι μέτοχοι, μεγάλοι και μικροί των τραπεζών, οι οποίοι έχασαν όλα τα κέρδη τους, αλλά για να στηριχθούν οι καταθέτες και αυτό δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς στους πολίτες, τόνισε η κυρία Ελένη Λουρή- Δενδρινού, Καθηγήτρια στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρώην υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος την κρίσιμη περίοδο (2008- 2014), μιλώντας στο 9ο Οικονομικό στο 9o Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών και στο πάνελ με θέμα:”Restoration of Democracy: The greek economy over the years and the lessons learnt”.
Τόνισε, ότι είναι αυθαίρετο το συμπέρασμα για το κόστος σε σχέση με τα οφέλη της ανακεφαλαιοποίησης. Δεν ισχύει ότι το κράτος έδωσε 40 δισ. για να πάρει μόνο 5 δισ, που ακούστηκε προσφάτως στη Βουλή. Το πραγματικό όφελος διαμορφώνεται γύρω στα 3,5 δισ. ευρώ, ενώ επεσήμανε ότι το ΤΧΣ πέτυχε τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος και μετά την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας προχωρά στην επιστροφή των τραπεζών στον ιδιωτικό τομέα.
Όπως τόνισε οι τράπεζες στη δεκαετία του 1970 και του 1980 ήταν υπό την ασφυκτική πίεση του κράτους, με περιορισμένο ρόλο, στη δεκαετία του 1990 απελευθερώνονται , ιδιωτικοποιούνται και στη δεκαετία του 2000 διανύουν μία πολύ καλή περίοδο με κέρδη, καλούς εποπτικούς δείκτες, επέκταση στα βαλκάνια, φθάνοντας τον αριθμό των 19 (+16 συνεταιριστικές). Η κρίση του 2010 απετέλεσε ένα σημαντικό πλήγμα στην εμπιστοσύνη προς τις τράπεζες, οι οποίες έχασαν σχεδόν το 50% των καταθέσεών τους, ενώ χάνουν σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων τους καθώς φορτώνονται ζημίες 40 δισ. ευρώ από το PSI, ενώ βλέπουν το 2016 τα μισά δάνεια που έχουν δώσει να μην εξυπηρετούνται.
Σύμφωνα με την κυρία Λουρή- Δενδρινού αυτά που μας έδειξε η κρίση είναι: Οι κρατικές τράπεζες πήγαν χειρότερα, τα κρατικά ομόλογα έπληξαν τις τράπεζες και θα πρέπει να χαλαρώσει ο δεσμός τραπεζών- κράτους μέσω των ομολόγων και τρίτον η κρίση ανέδειξε τις ελλείψεις από την πλευρά εποπτείας στη λήψη τραπεζικών δανείων, η οποία όπως τόνισε βελτιώνεται σημαντικά.
Ο κ. Γ. Αλογοσκούφης πρώην Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών (2004 – 2009), στην παρέμβασή του τόνισε ότι δεν μάθαμε πώς να κάνουμε μεταρρυθμίσεις που αποδίδουν, χωρίς να σκεπτόμαστε το πολιτικό κόστος, δεν μάθαμε να συνεργαζόμαστε τα πολιτικά κόμματα, καθώς οι κυβερνήσεις δεν άντεχαν το πολιτικό κόστος. Όπως ανέφερε πριν τη κρίση και ενώ χτυπούσαν καμπανάκια, τα δύο τότε μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ενώ συμφωνούσαν στου στόχους δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν στις πολιτικές.
Ο κ. Β. Ράπανος, Πρόεδρος του Δ.Σ της Alpha Bank τόνισε ότι στην μεταπολίτευση δεν μπορέσαμε να δημιουργήσουμε τους θεσμούς που θα εμποδίσουν το πολιτικό κομματικό σύστημα να περιορίσει τις υπερβολικές δαπάνες. Δημοσιονομική πειθαρχεία επιδείξαμε μόνο, λίγο πριν μπούμε στο ευρώ, ενώ επεσήμανε ότι χωρίς μηχανισμούς πολιτικής συναίνεσης η οικονομική πολιτική δεν μπορεί να αποδώσει. Επεσήμανε ότι το κράτος θα πρέπει να εμπιστευτεί τον φορολογούμενο και ο πολίτης θα πρέπει να εμπιστευτεί το κράτος.
Ο κ. Γ. Ζανιάς, Πρόεδρος του Δ.Σ της Eurobank υποστήριξε ότι η εικόνα της χώρας έχει βελτιωθεί αισθητά και αυτό αποτελεί ένα παράθυρο ευκαιρίας για μεταρρυθμίσεις, τις οποίες επιθυμεί μόνο ένα μικρό τμήμα των πολιτών και για αυτό χρειάζεται πολιτική συναίνεση, η οποία όμως δεν υπάρχει, όπως επισήμανε.
Αναφέρθηκε στους τεράστιους πόρους που υπάρχουν αυτήν την περίοδο οι οποίοι εάν απορροφηθούν θα βελτιωθεί αισθητά το έλλειμμα των επενδύσεων, ενώ αναφερόμενος στην ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας τόνισε ότι έχουμε δρόμο ακόμη, θυμίζοντας ότι πριν την κρίση είμαστε πέντε θέσεις υψηλότερα από σήμερα. Επεσήμανε, ότι φθάσαμε στον γκρεμό γιατί ακολουθήσαμε λάθος αναπτυξιακό υπόδειγμα, καταναλώναμε πάνω από τις δυνάμεις μας, με δανεικά, είμαστε πρωταθλητές στην κατανάλωση πριν την κρίση, ένα υπόδειγμα που πρέπει να αλλάξουμε για να μην επιστρέψουμε σε περιόδους κρίσης.
Τέλος ο κ. Γ. Χουλιαράκης, Σύμβουλος του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών (2015 – 2019) επικεντρώθηκε στην δραματική, όπως την χαρακτήρισε, απόκλιση του ελληνικού κατά κεφαλήν εισοδήματος σε σχέση με την Ευρώπη, ενώ για να επιστρέψουμε στα προ κρίσης επίπεδα θα χρειαστεί τουλάχιστον μία 15ετία. Έδωσε έμφαση στην ανάγκη για δημοσιονομική πειθαρχία και στα πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία είχαμε μόνο την περίοδο 1993-1996 για να ενταχθούμε στην ΟΝΕ και το 2015- 2019.
Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος κ. Αντώνης Παπαγιαννίδης.