Από τον τίτλο του πρωταθλήματος Κ19, τη συμμετοχή στο Youth League και την εθνική Νέων, στην Γ΄ εθνική. Ο Τάσος Συμεωνίδης μιλάει στο ΑΠΕ/ΜΠΕ για την απαξίωση που έζησε στον Παναθηναϊκό, αλλά και το νέο ξεκίνημά του
Του Γιώργου Μανταίου
Ο Τάσος Συμεωνίδης είναι ένας από τους καλύτερους χαφ της γενιάς του. Γεννημένος το 2004 θήτευσε στα τμήματα υποδομής του ΠΑΟΚ και στα 16 μετακόμισε στην Αθήνα για τον Παναθηναϊκό, όπου έζησε τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του. Ως βασικό στέλεχος της εθνικής Νέων, η απόφασή του να επιστρέψει σε ερασιτεχνικό επίπεδο, βλέποντας ότι στον Παναθηναϊκό δεν υπήρχε μέλλον, αποτελεί από μόνη της μία αρνητική εξέλιξη. Όταν, όμως, πρόκειται για συνειδητή επιλογή ενός 20χρονου που -όπως λέει ο ίδιος- κάνει ένα βήμα πίσω, για να πραγματοποιήσει στο μέλλον δύο βήματα μπροστά, τότε δεν μπορεί κανείς παρά να υποκλιθεί.
Είναι αλήθεια ότι πολύ λίγα παιδιά που έχουν πετύχει απόλυτα σε επίπεδο υποδομών της Super League συμβιβάζονται με την ιδέα της Γ΄ εθνικής. Ο Τάσος είναι μέλος της πρωταθλήτριας Κ19 του Παναθηναϊκού, της μοναδικής ομάδας που κατάφερε να μπει «σφήνα» σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ την τελευταία δεκαετία. Η συμβολή του, μάλιστα, ήταν καθοριστική καθώς ήταν ο σκόρερ στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που έκρινε τον τίτλο. Στις 26/3/2022 η Κ19 του Παναθηναϊκού επικράτησε 1-0 και αυτή ήταν η τελευταία «πράσινη» νίκη σε ντέρμπι «αιωνίων» σε επίπεδο Κ19.
Στη συνέχεια, έπαιξε στο Youth League, κέρδισε με το σπαθί του μια θέση στην εθνική Νέων, αλλά και ένα επαγγελματικό συμβόλαιο με τους «πράσινους», όμως οι ευκαιρίες που πήρε σε υψηλότερο επίπεδο ήταν απειροελάχιστο.
Στην αποκλειστική συνέντευξη-εξομολόγηση που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, μιλάει για την ψυχολογική του κατάσταση την περίοδο που ένιωθε ότι το όνειρο απομακρύνεται, αλλά και για το νέο του ξεκίνημα στη Γ΄ εθνική με τον ΠΑΟΚ Κρηστώνης, δίπλα στην πόλη του και την οικογένειά του στο Κιλκίς.
Να αρχίσουμε από τα ευχάριστα. Φαίνεσαι απόλυτα ικανοποιημένος με την επιλογή σου…
Ναι είμαι ευχαριστημένος. Πριν από λίγες ημέρες έκανα ντεμπούτο με γκολ και ασίστ στη νίκη επί της Αλεξανδρούπολης. Θα το έλεγα ονειρικό ντεμπούτο! Έχω βρει την υγεία μου! Ακόμα παλεύω και πιστεύω ότι από εδώ θα έχω ευκαιρίες, εάν κάνω γεμάτη σεζόν και πάρω την εμπειρία από αντρικό ποδόσφαιρο. Το βλέπω σαν ένα βήμα πίσω, για να κάνω μετά δύο βήματα μπροστά. Να παίξω σε υψηλό επίπεδο.
Αληθεύει ότι έπιασες και πρωινή δουλειά;
Ναι δουλεύω στο χώρο της εστίασης στο μαγαζί ενός φίλου. Έχοντας χάσει το status του επαγγελματία ποδοσφαιριστή, θεώρησα ότι πρέπει να έχω τη δική μου πηγή εισοδήματος. Γενικά όμως, πιστεύω ότι η εργασία μου ανοίγει κάποιους ορίζοντες.
– Πώς αποφάσισες να σπάσεις το συμβόλαιό σου με τον Παναθηναϊκό;
Από την αρχή του καλοκαιριού είχαμε συμφωνήσει ότι θα με αφήσουν ελεύθερο. Τα λύσαμε από κοινού. Με ενδιέφερε να παίξω, άρα δεν ήθελα να πληρώνομαι και να κάθομαι. Είμαι 20 ετών, άλλοι παίκτες στην ηλικία μου είναι ήδη σταρ. Από το τέλος της σεζόν με τη διάλυση της Β΄ομάδας, ψαχνόμασταν όλοι. Ήξερα ότι με τις λίγες συμμετοχές που είχα, δύσκολα θα πήγαινα παραπάνω. Άρα σίγουρα θα έκανα βήμα πίσω είτε στη Super League 2 είτε κάπου αλλού.
– Όταν ξεκινούσε η σεζόν 2023/24, φαντάζομαι τα έβλεπες εντελώς διαφορετικά τα πράγματα.
Φυσικά. Είχα μεγάλες προσδοκίες για τη χρονιά. Φανταζόμουν ότι θα ήταν μια μεγάλη ευκαιρία. Μου έμεναν λίγα χρόνια για να κάνω το «μπαμ». Αυτή η ευκαιρία δεν δόθηκε… Όταν δόθηκε, την άρπαξα από τα μαλλιά. Έπαιξα βασικός με τον Ιωνικό και θεωρώ ότι τα πήγα πολύ καλά. Μετά, όμως, βρέθηκα ξανά στο περιθώριο. Με ρωτούσαν «γιατί δεν παίζεις, γιατί δεν είσαι αποστολή», αλλά δεν μιλούσα. Συνέχισα κανονικά. Πήρα λίγες ευκαιρίες, ελάχιστα λεπτά. Πιστεύω ότι θα έπρεπε παραπάνω, με βάση όσα έχω κάνει τα προηγούμενα χρόνια.
– Το γεγονός αυτό επηρέασε και την ψυχολογία σου;
Ξεκίνησα με καλή ψυχολογία, αλλά όσο περνούσε ο καιρός με απασχολούσε περισσότερο η ψυχική μου υγεία. Ένιωθα να με καταβάλλουν το παράπονο κι η αδικία, αλλά πρέπει να έχεις γερό στομάχι. Απογοητευόμουν με όσα έβλεπα. Πολλές φορές πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη, «για ποιον λόγο τα κάνω όλα αυτά». Όσο περνούσε ο καιρός κυριαρχούσε η απογοήτευση, η σπίθα για το ποδόσφαιρο άρχιζε σιγά σιγά να σβήνει. Πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη φευγαλέα να τα παρατήσω, αλλά αναλογίστηκα όλα όσα έχω ζήσει και τις διακρίσεις που είχα από μικρός. Ας πούμε είχα παράπονο ότι δεν είχα πάει εθνική, πήγα και εθνική. Πήρα και πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό. Έκανα αρκετά πράγματα και πίστευα πολύ στον εαυτό μου. Αλλά πάνω που είχε αυξηθεί η αυτοπεποίθηση μου, σε μία φάση κάποια πράγματα με προσγείωναν. Δηλαδή, είχα φτάσει στο σημείο να ανέβω στην πρώτη ομάδα επί ημερών Ιβάν Γιοβάνοβιτς, όμως όταν ερχόταν η ώρα της επιλογής στην Β΄ ομάδα, έβλεπα ότι υστερούσα απέναντι σε άλλους που δεν είχαν πετύχει τόσο πολλά.
– Τώρα που βρίσκεσαι εκτός Παναθηναϊκού, τι πιστεύεις ότι έφταιγε για την κατάσταση αυτή που περιγράφεις;
Δεν ξέρω αν φταίει κάποιος συγκεκριμένα. Όλοι θέλαμε να πετύχει η ομάδα. Ακόμα κι εμείς που δεν παίζαμε. Ως ποδοσφαιριστής τα σκέφτεσαι όλα τα ενδεχόμενα, αλλά δεν μπορούσα να πω κάτι. Συνέχιζα να προσπαθώ να δείξω την αξία μου με τα αγωνιστικά μου στοιχεία μέσα στο γήπεδο. Μου έλεγαν ότι είναι δύσκολη κατηγορία και ότι έπρεπε να παίξουν οι πιο έμπειροι. Βέβαια, δεν έπαιζαν μόνο αυτοί… Προσπαθούσα να συνεχίσω μέρα με τη μέρα. Ήταν περίεργα τα συναισθήματα.
– Μπορούμε πλέον να πούμε «τέλος καλό, όλα καλά»
Ναι. Γιατί πέρασα ένα διάστημα που ήμουν «στα πολύ κάτω μου» όταν κατάλαβα ότι ήταν δύσκολο να βρω ομάδα. Την εξέλιξη αυτή τη βλέπω πλέον σαν ευκαιρία και με μεγάλη αισιοδοξία. Τώρα προσπαθεί να ξανανάψει η σπίθα.
Υπήρξε ενδιαφέρον και πρόταση από πρωταγωνιστική ομάδα της Super League 2, δεν τα βρήκαμε παρότι με τιμούσε πολύ η πρόταση. Έτσι πήγα στον ΠΑΟΚ Κρηστώνης στην Γ΄ εθνική με προπονητή τον Βασίλη Παμπορίδη, με τον οποίο όταν ήμουν μικρός έκανα για πολλά χρόνια ατομικές προπονήσεις. Μου μίλησαν και με έπεισαν ότι θα με βοηθήσουν αρκετά. Τα βρήκαμε και ήμουν πιο χαρούμενος γιατί θα είμαι και κοντά στην οικογένειά μου.
– Για τον Παναθηναϊκό ποια είναι τώρα τα συναισθήματά σου;
Πολύ καλά! Έζησα πολύ μεγάλες στιγμές, το πρωτάθλημα, το Youth League και πάντα έβαζα πρώτα την ομάδα. Αυτό είναι και το μότο μου: αν δώσεις στην ομάδα, θα σου δώσει και η ομάδα. Με βοήθησε πολύ ο Παναθηναϊκός να εξελιχθώ. Εντάξει, είναι διαφορετική η εξέλιξη, απ΄ότι περιμέναμε, όχι μόνο εγώ αλλά πολλά από τα παιδιά που θεωρηθήκαμε κύρια project. Στην Κ19 όταν πήραμε τον τίτλο, ένιωθα ότι η πρώτη ομάδα μας παρακολουθούσε. Μετά όταν πήγαμε στην Β΄ ομάδα, δεν «ακουμπήσαμε» καθόλου την Α΄. Όμως δεν πειράζει. Κάθε εμπόδιο για καλό!