Με τα αποτελέσματα της μαστογραφίας στο χέρι δεν πάμε σπίτι μας, αλλά στο μαστολόγο, τονίζει σε συνέντευξη της στο Πρακτορείο FM και στη δημοσιογράφο Τάνια Μαντουβάλου, η Δρ. Λυδία Ιωαννίδου – Μουζάκα, Χειρουργός – Γυναικολόγος, Ειδικός Μαστολόγος, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας και επίκουρη καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Παν/Αθηνών.
Δυστυχώς, πολλές γυναίκες μόλις ενημερωθούν ότι τα αποτελέσματα είναι εντάξει δεν ασχολούνται περαιτέρω, λέει η Δρ Μουζάκα. «Και αυτό είναι λάθος γιατί μόνο η μαστογραφία δεν φτάνει, αφού πχ δεν πιάνει τον λοβιακό καρκίνο. Όπως αντίστοιχα ο υπέρηχος δεν πιάνει τις μικροαποτιτανώσεις».
Με τη μαστογραφία δεν πάμε στον γυναικολόγο μας επειδή τον αγαπάμε, αλλά στο μαστολόγο που είναι εξειδικευμένος, τονίζει η Δρ Μουζάκα, για να συμπληρώσει στη συνέχεια ότι μία γυναίκα έχει πιθανότητες 12-13% να εμφανίσει καρκίνο μαστού κατά τη διάρκεια της ζωής της. «Ο καρκίνος μαστού είναι πρώτη σε κακοήθεια πάθηση της γυναίκας, η δεύτερη αιτία θανάτου, (γιατί πρώτη είναι ο καρκίνος του πνεύμονα), αλλά στην ηλικία 40-45 αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου. Δυστυχώς, παρατηρούμε αύξηση της συχνότητας περιστατικών καρκίνου μαστού σε πολύ νέες γυναίκες κάτω των 35 ετών».
Η παρατεταμένη ψυχική ένταση οδηγεί στην ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού
«Και αυτό σχετίζεται με το γεγονός ότι οι γυναίκες δεν κάνουν παιδί σε μικρή ηλικία. Άλλος επιβαρυντικός παράγοντας είναι η εξωσωματική, καθώς επίσης η πρόωρη εμμηναρχή. Δηλαδή όσο πιο μικρή είναι η ηλικία που η γυναίκα έχει την πρώτη της περίοδο, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος για καρκίνο μαστού, σε αντίθεση με την εμμηνόπαυση που ο κίνδυνος μεγαλώνει όσο μεγαλύτερη είναι η γυναίκα. Η κληρονομικότητα σαφώς είναι επιβαρυντικός παράγων, αν η γυναίκα έχει μετάλλαξη στα γονίδια BRC1 και BRC2, όπως επίσης και μία προηγηθείσα ακτινοβολία στο θώρακα στην παιδική ηλικία, το αλκοόλ, το κάπνισμα, η παχυσαρκία, αλλά και η παρατεταμένη ψυχική ένταση είναι παράγοντες που οδηγούν στην ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού. Επίσης, μεγαλύτερο κίνδυνο για καρκίνο μαστού έχει η μαύρη φυλή, ενώ από τη λευκή φυλή, το μικρότερο κίνδυνο τον έχουν οι ανατολικές χώρες με πρώτη την Ιαπωνία. Εμείς είμαστε μεσαίου κινδύνου».
Πώς έχει αλλάξει το χειρουργικό μοτίβο
Σε ερώτηση κατά πόσον έχει αλλάξει το χειρουργικό μοτίβο τα τελευταία χρόνια η κ. Μουζάκα απαντά ότι όταν το στάδιο είναι λίγο πιο προχωρημένο πλέον, γίνεται προεγχειρητική χημειοθεραπεία, ενώ παλαιότερα γινόταν μετά το χειρουργείο. Επίσης, στο ερώτημα αν υπάρχουν επιλογές χειρουργικής επέμβασης η χειρουργός γυναικολόγος αναφέρει ότι υπάρχει η συντηρητική και η πιο ριζική επιλογή. «Το τι θα κάνουμε δεν είναι μία εύκολη απόφαση. Είναι πραγματικά μία δύσκολη απόφαση και στηρίζεται σε παράγοντες που μας βοηθάνε να την πάρουμε όπως είναι μεταξύ άλλων η ηλικία, το μέγεθος του όγκου σε σχέση με το μέγεθος του μαστού μιας γυναίκας. Αν πχ μια γυναίκα έχει ένα ογκίδιο δύο εκατοστά και ένα μεγάλο μαστό δεν τρέχει κάτι, αν όμως με το ίδιο ογκίδιο έχει ένα πολύ μικρό μαστό πρέπει να κάνει μαστεκτομή υποχρεωτικά. Επίσης λαμβάνουμε υπόψιν αν έχει προηγηθεί χημειοθεραπεία, από που ξεκίνησε το ογκίδιο, αν υπάρχει πολυκεντρικότητα δηλαδή αν έχει σε δύο, τρία σημεία τη νόσο, αν πρόκειται να υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση, ή επιθυμεί την τεκνοποίηση μετά τη διάγνωση του καρκίνου.
Ιδιαίτερα σπάνιος ο καρκίνος μαστού στον άνδρα αλλά με χειρότερη πρόγνωση
Όσον αφορά τον ανδρικό καρκίνο η καθηγήτρια αναφέρει ότι έχει μια συχνότητα μισό με 1%. «Δυστυχώς, η πρόγνωση είναι χειρότερη στον άνδρα γιατί οι άνδρες δεν είναι ενήμεροι ότι παθαίνουν καρκίνο στο μαστό. Δηλαδή, αν βρουν ένα ογκίδιο δεν του δίνουν ιδιαίτερη σημασία, το συσχετίζουν με μία προηγηθείσα γυναικομαστία που μπορεί να είχαν στην εφηβεία τους και έτσι πάνε καθυστερημένα στο γιατρό. Και αυτοί πάντως πρέπει να πάνε στον μαστολόγο».