Ικανοποιημένη από την παρουσία της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου, επέστρεψε από το Απελντοορν της Ολλανδίας η Πολυνίκη Εμμανουηλίδου. Η Ελληνίδα σπρίντερ κατάφερε να φτάσει ως τα ημιτελικά των 60μ., βελτιώνοντας το ατομικό της ρεκόρ με το 7.18 του προκριματικού, επίδοση που τη φέρνει στο Νο3 όλων των εποχών στην Ελλάδα. Η χειμερινή σεζόν όμως δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη για την αθλήτρια της Κατερίνας Αλεξοπούλου, η οποία -μετά από διήμερο ρεπό- συνεχίζει την προετοιμασία της, καθώς θα μετάσχει και στο Παγκόσμιο κλειστού, στη Ναντζίνγκ της Κίνας.
«Είμαι πολύ ικανοποιημένη από την παρουσία μου στην Ολλανδία, γιατί η επίδοσή μου βγήκε εκεί που ήθελα. Είναι σημαντικό για εμένα να τρέχω στο ρεκόρ μου στις μεγάλες διοργανώσεις, για τις οποίες προπονούμαι. Ακόμη κι αν είχα κάνει το ρεκόρ μου στο Πανελλήνιο, δεν θα ήταν το ίδιο. Το επίπεδο ήταν πραγματικά πολύ υψηλό. Ήταν η πρώτη φορά από το 2013, που το 7.22 δεν έδωσε πρόκριση στον τελικό. Σίγουρα θα ήθελα να έχω προκριθεί στον τελικό, όμως είμαι εντάξει με αυτό γιατί έκανα αυτό που μπορούσα. Την επίδοση του προκριματικού την πανηγύρισα πολύ. Ίσως “άδειασα” λίγο. Έκανα αυτό που ήθελα και μετά ήμουν πιο ήρεμη. Παρόλα αυτά θα μπορούσα να έχω τρέξει γρηγορότερα στον ημιτελικό», δήλωσε η Εμμανουηλίδου, η οποία για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα είπε ότι «στην Κίνα δεν πάω με κάποιο στόχο. Αν δεν κάνω ρεκόρ, αλλά τρέξω στο 7.20, θα είμαι χαρούμενη. Γενικά, θεωρώ πως έχω ακόμη το περιθώριο να τρέξω πιο γρήγορα. Έχω πετύχει το στόχο και συνεχίζω να κυνηγώ το καλύτερο».
Η Ελληνίδα πρωταθλήρτια είχε φέτος μια γεμάτη αγωνιστική χρονιά, με 11 κούρσες σε έξι διοργανώσεις. Η παρουσία της σε κορυφαία μίτινγκ τη γέμισε αυτοπεποίθηση και της επέτρεψε να αποκτήσει εικόνες και την απαιτούμενη αγωνιστική ετοιμότητα. «Φέτος ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάθε εβδομάδα αγώνες. Αυτό ήταν καινούριο, αλλά συνάμα και κουραστικό για εμένα. Θεωρώ πως λειτούργησε σαν προπόνηση. Το γεγονός ότι τρέχω γρήγορα στους μεγάλους αγώνες είναι και θέμα χαρακτήρα και ψυχολογίας. Μπαίνω και λέω είμαι εδώ, ανάμεσα στις κορυφαίες. Χαίρομαι που είμαι εκεί και στέκομαι διπλά τους και είμαι έτοιμη να τις αντιμετωπίσω. Σαν αθλήτρια πεισμώνω, θέλω να είμαι εξίσου καλή με τις κορυφαίες και αυτό με κάνει αποτελεσματική σε μεγάλες διοργανώσεις. Στην Ολλανδία ένιωθα σαν να έχω εμπειρία 30χρονης. Ήξερα ακριβώς τι πρέπει να κάνω, πώς να το κάνω, πού έπρεπε να κινηθώ».
Βασικός στόχος της Εμμανουηλίδου παραμένει βεβαίως ο ανοιχτός στίβος: «Σίγουρα είναι σημαντικός δείκτης (σ.σ. τα 60μ. στον κλειστό). Πέρυσι έκανα τρεις φορές 11.21, είμαι έτοιμη για ρεκόρ τόσο στα 100μ. όσο και στα 200μ. Δεν έχω αποφασίσει αν θα επικεντρωθώ σε ένα αγώνισμα. Αν πω ότι θα επικεντρωθώ στα 100μ. “βγαίνει” και στα 200μ., αν κάνω το αντίθετο θα είναι δύσκολο να τρέχω και στα 100 μέτρα».
Η αθλήτρια του ΑΣΣ Αλέξανδρος Μακεδονίας παράλληλα με την προπόνηση παρακολουθεί το τμήμα ΤΕΦΑΑ στη Θεσσαλονίκη και λέει σχετικά: «Είναι μια δύσκολη και απαιτητική συνθήκη, ωστόσο καταφέρνω να συνδυάσω προπόνηση και σχολή. Το πρωί είμαι στη σχολή, μετά προπόνηση, έχουμε δουλέψει πιο καλά φέτος. Λόγω της σχολής δεν κάνουμε διπλές προπονήσεις. Στην εξεταστική, μετά τους Ολυμπιακούς, πέρασα αρκετά μαθήματα και αυτό μου έδωσε μεγάλη ανάσα. Ανυπομονώ να τελειώσω με τη σχολή ώστε να επικεντρωθώ εξολοκλήρου στην προπόνηση».
Για τις αθλήτριες που θαυμάζει, η Εμμανουηλίδου ανέφερε: «Μου αρέσει η Σβόμποντα πολύ, σαν αθλήτρια αλλά και σαν χαρακτήρας. Μου δίνει συμβουλές και θυμάμαι στο Ευρωπαϊκό της Ρώμης, όταν έκλαιγα γιατί δεν προκρίθηκα στον τελικό των 100μ., μου είχε πει μην κλαις είσαι ακόμα μικρή και το επίπεδο είναι πολύ ανεβασμένο πλέον. Επίσης μ΄ αρέσει πολύ το τρέξιμο της Βαν ντε Βέκεν από το Λουξεμβούργο. Έχει βελτιωθεί πάρα πολύ, θυμάμαι στο προηγούμενο Ευρωπαϊκό στη Κωνσταντινούπολη είχαμε τρέξει τον ίδιο χρόνο (7.26) κι από τότε είναι πολύ βελτιωμένη γενικά. Τώρα τρέχει 7 δευτερόλεπτα και μου δίνει φουλ κίνητρο να γίνω κι εγώ το ίδιο γρήγορη με εκείνη».