Μία τυχαία φωτογραφική λήψη κι ένα διάσημο σλόγκαν που συμβαδίζει με τη φιλοσοφία ζωής του πολυβραβευμένου φωτορεπόρτερ Δημήτρη Μεσσίνη, έδωσαν την αρχική έμπνευση για τη δημιουργία μιας έκθεσης. Πολλές ακόμα φωτογραφίες δρόμου, που στέλνουν το ίδιο μήνυμα, αποτέλεσαν το υλικό για την ατομική έκθεση ασπρόμαυρης φωτογραφίας με τίτλο «Keep Walking», που θα παραμείνει στη γκαλερί Chalkos στη Θεσσαλονίκη έως τις 9 Μαΐου.
Πρόκειται για μία επιλογή από σκηνές δρόμου και φωτογραφίες ρεπορτάζ που απαθανάτισε ο Δημήτρης Μεσσίνης στη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας. «Είναι φωτογραφίες που έβγαλα από το ‘90 και μετά, σε διάφορες χώρες του κόσμου και σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, από διάφορα σημεία, που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Το μόνο κοινό, είναι το μήνυμα που περνάνε στον κόσμο, το “ προχωράω μπροστά”», δηλώνει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Δημήτρης Μεσσίνης.
«Ο Δημήτρης Μεσσίνης μας θυμίζει μέσα από τον φακό του ότι το βιός όταν γκρεμίζεται οφείλει να ξαναχτιστεί. Στη ζωή που μοιάζει τελειωμένη, οφείλουμε ζωή από την αρχή. Πορεύσου με το κύμα ή αντίθετα στο κύμα. Με μικρές δρασκελιές ή μεγάλες. Από χαρά ή απόγνωση. Από φόβο ή θάρρος. Καμία σημασία δεν έχει. Ο δρόμος είναι εκεί για σένα. Ήταν και θα είναι εκεί, να αντανακλά το βάδισμά σου, τα θέλω σου. Εσύ;
Είτε περπατάς στα χαλάσματα της ζωής σου, είτε στους πιο κεντρικούς πολιτικούς ή κοινωνικούς δρόμους, είτε τρέχεις από την χαρά σου ή την απελπισία σου, ακόμα κι αν έχεις εφόδια ή είσαι απογυμνωμένος και στερημένος από αυτά, εσύ συνέχισε. Οφείλεις να βρεις το «άνοιγμα» στα εμπόδια ή να το δημιουργήσεις. Όπου κι αν βρίσκεσαι. “ Πάντα θα υπάρχουν σημάδια να σου δείχνουν το δρόμο”.
Ο δρόμος σε γεμίζει, σε αδειάζει. Σε πληγώνει, χαράζει στο βλέμμα σου την απόφαση, Δίνει στο κορμί σου την κίνηση προς τον σκοπό. Αλλά πάντα σου λέει: “ Ακολούθα το δρόμο”», αναφέρει η Ειρήνη Λίτινα στο κείμενο που συνοδεύει την έκθεση.
Ο μοναχός που «συνεχίζει να περπατά» και η ιστορία πίσω από το «κλικ»
Η φωτογραφία της αφίσας της έκθεσης, που έδωσε και το έναυσμα για την πραγματοποίησή της, δείχνει ένα στιγμιότυπο μπροστά σε μία κάβα, όπου κάτω ακριβώς από το λογότυπο ενός από τα πιο δημοφιλή ουίσκι παγκοσμίως, προχωρά ένας μοναχός, με τον βηματισμό του να είναι «καθρέφτης» με τον αντίστοιχο του ανθρώπου που έδωσε το όνομά του στο αλκοολούχο ποτό.
Ο φωτογράφος, ανακαλεί στη μνήμη του το πώς έγινε αυτό το «κλικ», περίπου το 2018, στην οδό Πολυτεχνείου στη Θεσσαλονίκη, όταν έβγαινε από ένα πάρκινγκ της περιοχής. «Η γυναίκα μου ήξερε ότι -ειδικά εκείνη την εποχή- μου δημιουργούσε μια έλξη το ράσο, γιατί έδινε μια διαφορετική δυναμική στη φωτογραφία. Οπότε, είδε τον καλόγερο και μου το είπε. Έφυγα κατ’ ευθείαν να βρεθώ στα πλάγια από αυτόν, όμως σε μία φωτογραφία πρέπει να σε βοηθάει το φόντο, γιατί αν πέσεις σε λάθος background δεν έχει κανένα νόημα», λέει αρχικά.
Το ιδανικό φόντο για την εικόνα του, το είδε στο …μέλλον, όταν παρατήρησε ότι λίγα μέτρα παρακάτω βρίσκεται μια κάβα με δεκάδες πολύχρωμα καφάσια και το γνωστό λογότυπο και προέβλεψε ότι ο μοναχός θα περάσει από εκεί. «Έτρεξα γρήγορα για να φτάσω πρώτος και όταν είδα να πλησιάζει κι αυτός ακριβώς από κάτω, πάτησα δύο φορές το κουμπί της μηχανής, πριν ακόμη προλάβω να την ανεβάσω μέχρι το μάτι μου. Τη στιγμή που έγινε η λήψη, η μηχανή ήταν περίπου στο ύψος του λαιμού μου», εξηγεί, περιγράφοντας το πόσο γρήγορα έπρεπε να δράσει για να πετύχει τη συγκεκριμένη εικόνα και τονίζοντας πώς οι αποφάσεις του συνήθως παίρνονται μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Το αποτέλεσμα έγινε η αφορμή για την έκθεση, ο τίτλος και η αφίσα της, ενώ στους επισκέπτες προκαλεί τόσο θαυμασμό για το άψογο timing της λήψης, όσο και γέλιο, για το οξύμωρο στιγμιότυπο.
«Ακολούθα το δρόμο» το μήνυμα που στέλνουν όλες οι φωτογραφίες
Στην επαγγελματική πορεία των σαράντα και πλέον ετών, ο Δημήτρης Μεσσίνης βρέθηκε σε εμπόλεμες ζώνες, κάλυψε -μεταξύ πολλών άλλων- πολέμους, γεγονότα παγκόσμιας εμβέλειας, φυσικές καταστροφές, διαδηλώσεις και προσφυγικές διαδρομές. Με την εμπειρία αυτή συνειδητοποίησε -όπως λέει, ότι «τα πίσω και πλάγια είναι λάθος» και η μόνη σωστή επιλογή είναι πως «ό,τι κι αν σου συμβαίνει να τραβάς μπροστά».
Αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να στείλει μέσα από τις εικόνες του στους επισκέπτες της έκθεσης. Τριάντα φωτογραφίες που έχουν «κίνηση» και «περπατούν μπροστά», ανεξάρτητα με το πού είναι τραβηγμένες. «Η πρώτη φωτογραφία που βλέπεις όταν μπαίνεις μέσα, είναι η πλάτη μιας πολύ ωραίας γυναίκας, που περπατά ντυμένη με ένα άσπρο δαντελένιο φόρεμα και κρατά μία επίσης λευκή ομπρέλα από δαντέλα. Ακριβώς δίπλα της υπάρχει μια αφίσα μιας γυναίκας που αγνοείται. Η φωτογραφία αυτή είναι τραβηγμένη έξω από σταθμό μετρό του Λονδίνου το 2005 μετά τις βομβιστικές επιθέσεις», αναφέρει ο κ. Μεσσίνης. «Αντίστοιχα, η τελευταία φωτογραφία της έκθεσης, είναι η μόνη φωτογραφία που δεν έχει άνθρωπο, αλλά έχει ανθρώπινο στοιχείο. Δείχνει πατημασιές πάνω στο χιόνι», προσθέτει.
Ο ίδιος, δηλώνει εντυπωσιασμένος με το στήσιμο των έργων του στη Chalkos Gallery από τον Περικλή Γαλανό, λέγοντας χαρακτηριστικά πως έδωσε ακόμα πιο μεγάλη αξία στις φωτογραφίες του.
Οι τριάντα φωτογραφίες που εκτίθενται, επιλέχθηκαν ανάμεσα από εκατό που ξεχώρισε αρχικά ο ίδιος. Στόχος του είναι να ετοιμάσει τους επόμενους μήνες ένα λεύκωμα με το σύνολό τους, το οποίο θα συνοδεύει την έκθεση σε επόμενους σταθμούς της.
Βαρβάρα Καζαντζίδου
*Τις φωτογραφίες παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Μεσσίνης