Για όλα τα θέματα που απασχολούν τον Δήμο μίλησε ο επικεφαλής της παράταξης «Πολύχρωμη Θεσσαλονίκη», Σπύρος Βούγιας στον Flash 99,4 και την εκπομπή Flash Δρομο-λόγιο.
Συγκεκριμένα, για τα πασσαλάκια που αφαιρέθηκαν από την οδό Ερμού: «Κοιτάξτε, το γεγονός ότι ήταν δωρεά δεν λέει κάτι. Επειδή μας χαρίζει κάποιος κάτι, δε σημαίνει ότι πρέπει να το εφαρμόσουμε κιόλας. Όταν όμως στον συγκοινωνιακό σχεδιασμό δεν έχουμε τα χρήματα για να δημιουργήσουμε μια σοβαρή υποδομή ή όταν δεν έχουμε τη δυνατότητα να ελέγξουμε μια κατάσταση και να την αστυνομεύσουμε –και γιατί η Δημοτική Αστυνομία είναι ολιγάριθμη σε προσωπικό αλλά και γιατί δεν θα έπρεπε να χρειαζόμαστε έναν αστυνόμο δίπλα μας όλη την ημέρα– υπάρχει ένας φυσικός κώδικας προστασίας του ΚΟΚ που στην προκειμένη περίπτωση είναι αυτά τα φθηνά και ταπεινά –όπως τα λέω εγώ– σχήματα που είναι αυτοί οι πλαστικοί κώνοι που διαχωρίζουν την κυκλοφορία και δεν επιτρέπουν το διπλοπαρκάρισμα.
Ένα φαινόμενο που μόνο στη Θεσσαλονίκη έχει αναπτυχθεί. Έτσι σε τόσο κρίσιμους δρόμους (που λόγω της εμπορικότητάς τους όχι μόνο παρκάραν παράνομα, αλλά και διπλοπαρκάραν οι οδηγοί, κάτι που άρεσε στους επιχειρηματίες και στους καταστηματάρχες) δημιουργούσαν τεράστια κυκλοφοριακά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα, με τον εκνευρισμό, την καθυστέρηση, τον θόρυβο, τη φασαρία ειδικά στην Ερμού για την οποία μιλούμε τώρα.
Εγώ χαρακτηριστικά θυμάμαι οδηγούς λεωφορείων να τσακώνονται με άλλους οδηγούς παρκαρισμένων οχημάτων. Όταν μπήκαν τα πασσαλάκια η κατάσταση βελτιώθηκε και η πόλη αποδέχθηκε τη χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα αυτών των μικρών πασσάλων στη ροή της κυκλοφορίας. Στην Ερμού, κερδήθηκε η συνεχής ροή, τα λεωφορεία περνούσαν ευκολότερα και οι εκατοντάδες οδηγοί και επιβάτες των ΙΧ αυτοκινήτων έλεγαν μπράβο για αυτό το μέτρο. Στη Στρατού δε, υλοποιήθηκαν δύο λωρίδες. Στη δεξιά πήγαινε το λεωφορείο και στη μεσαία κάποιος μπορούσε να περάσει χωρίς να χρειάζεται να κάθεται πίσω από το λεωφορείο.
Ήταν ένα πολιτισμένο μέτρο που δεν κόστιζε πολύ, που είχε αποτέλεσμα σε όλους τους δρόμους όπου τοποθετήθηκε. Άρχισε τώρα το ξήλωμά τους και είναι μια οπισθοδρόμηση. Βέβαια στεναχωριέμαι που μιλάμε για τόσο μικρά έργα, αλλά είναι η κορυφή ενός παγόβουνου που από πίσω κρύβει μια αντίληψη που δεν είναι φιλική προς τη βιώσιμη κινητικότητα. Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η άποψή μου».
Αναφορικά με το αν η νυν διοίκηση του δήμου του δίνει την εντύπωση ότι προσπαθεί να κάνει αλλαγές σχεδόν σε κάθε κίνηση της διοίκησης Μπουτάρη, ο κ. Βούγιας τόνισε ότι «δεν το βάζω μόνο σε προσωπικό ανταγωνισμό του σημερινού δημάρχου με τον προηγούμενο, αλλά σε μια διαφορετική αντίληψη. Νομίζω πως δεν είναι προσωπική η κόντρα μεταξύ του Κωνσταντίνου Ζέρβα με τον Γιάννη Μπουτάρη, αλλά μια διαφορετική αντίληψη σχετικά με αυτό το θέμα.
Χωρίς να κάνει πολλά πράγματα, η προηγούμενη διοίκηση ήταν φιλική προς το χρήστη των εναλλακτικών μέσων μετακίνησης, δηλαδή τον πεζό, τον ποδηλάτη και τις δημόσιες μεταφορές, σε αντίθεση με το ΙΧ. Δεν έκανε βέβαια πολλά πράγματα. Πολλές φορές ο Μπουτάρης έλεγε “δεν θέλουμε το ΙΧ, θα φύγει” και καλώς, γιατί όλα αυτά τα πράγματα πρέπει να γίνονται όχι με τα λόγια, ούτε με απαγορεύσεις, αλλά με προσοχή. Ήταν όμως προς αυτή την κατεύθυνση. Μιας βιώσιμης κινητικότητας που είναι και μια παγκόσμια επιταγή, τόσο εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου, αλλά και του γεγονότος ότι είναι μια ευρωπαϊκή οδηγία με πηγές χρηματοδότησης που βρίσκει κανείς για τέτοια μέτρα. Άλλωστε υπάρχει και ένα σχέδιο βιώσιμης αστικής κινητικότητας που ο δήμος είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει.
Η καινούργια διοίκηση δεν φαίνεται να το πολυπιστεύει. Βέβαια δεν το λέει, αλλά κάθε της κίνηση συνδυάζεται με μία πριμοδότηση της κίνησης του αυτοκινήτου και όχι των εναλλακτικών μέσων μεταφοράς. Είναι μια αντίληψη για την οποία θα κριθεί και για την οποία δεν μας προειδοποίησε κατά την προεκλογική περίοδο μέσω του προγράμματός της».
Για τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει για την επαναφορά των ποδηλατοδρόμων, ο επικεφαλής της παράταξης «Πολύχρωμη Πόλη» τόνισε πως «είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια και με την κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά και τώρα με τον κορονοϊό, το ποδήλατο αναδείχθηκε σαν ένα μέσο μεταφοράς, όχι μόνο γιατί είναι εκκεντρικό ή γιατί απευθύνεται κυρίως στους νέους ανθρώπους, αλλά και για όλους όσοι θέλουν να πάνε στη δουλειά τους χωρίς να ξοδέψουν χρήματα, και ταυτόχρονα να γυμνάζονται.
Επομένως πρέπει η Πολιτεία να τους βοηθήσει να μετακινούνται με ασφάλεια, γιατί αυτό είναι το βασικό για έναν ποδηλάτη. Η οδική ασφάλεια, για να μην είναι ο οδηγός του ευάλωτος σε ένα ενδεχόμενο ατύχημα. Γι’ αυτό τον λόγο ο κατακερματισμένος και ημιολοκληρωμένος ποδηλατόδρομος που έγινε επί Βασίλη Παπαγεωργόπουλου πρέπει να αποκατασταθεί και να συμπληρωθεί με πολλά χιλιόμετρα. Ο δήμαρχος είναι ποδηλάτης και πολλές φορές μιλάει γι’ αυτό το θέμα, και ελπίζω ότι θα κάνει πράξη το έργο αυτό.
Ήδη προχθές στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής ψηφίσαμε μια πρόταση που ήταν μελετημένη και προβλέπει τη δημιουργία ποδηλατόδρομου απόστασης τριών χιλιομέτρων στις δύο πλευρές της οδού Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τολμηρό και ενδιαφέρον. Μακάρι να συνεχιστεί και να γίνουν ποδηλατόδρομοι. Βέβαια μέχρι να γίνει το πλήρες δίκτυο θα έλεγα ότι θα έπρεπε να σταματήσει άμεσα, η αρνητική συνύπαρξη στο πεζοδρόμιο της παλιάς παραλίας ποδηλατόδρομου και πεζών. Σ’ αυτό τον στενό διάδρομο, είναι αλήθεια ότι από τη συνύπαρξη αυτή, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ατυχήματος».
Σ’ ότι αφορά τις επεκτάσεις των καταστημάτων εστίασης, ο Σπύρος Βούγιας σημείωσε «αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην ολοκλήρωση της δεύτερης φάσης. Η πρώτη ήταν να ξεπεράσουμε τον κίνδυνο της πανδημίας και νομίζω ότι σε όλη τη χώρα και στη Θεσσαλονίκη πήγαμε καλά. Η δεύτερη φάση περιλαμβάνει την αποκατάσταση της επιχειρηματικότητας, μετά το πρόβλημα που δημιουργήθηκε από το υποχρεωτικό κλείσιμο των καταστημάτων. Και εδώ μπορώ να πω ότι δεν τα πήγαμε άσχημα. Νομίζω ότι με λίγες εξαιρέσεις, οι καταστηματάρχες δεν επεκτάθηκαν υπερβολικά ώστε να χρειαστεί να διαμαρτυρηθεί κανείς.
Τώρα η τρίτη φάση αφορά την αποκατάσταση του δημόσιου χώρου και να κερδίσουμε από αυτόν. Υπάρχει και ένα σχέδιο του δήμου προς αυτή την κατεύθυνση που πρέπει να προχωρήσει, διότι αυτή τη στιγμή γίνεται κάπως αυθαίρετα και αποσπασματικά. Έγινε μια συνάντηση την Πέμπτη με όλες τις παρατάξεις προκειμένου να δούμε πώς θα προχωρήσουμε σε ένα πρόγραμμα έξι μηνών πιλοτικών πεζοδρομήσεων και ποδηλατοδρομήσεων εξ αφορμής της άνεσης που δίνει η πανδημία να παρεμβαίνουμε με μέσα απλά και πρόχειρα.
Ωστόσο, αυτό που υποστήριζα πάντα είναι πως «ακόμα και ένας πεζόδρομος θέλει τη μελέτη του». Πρέπει να υπάρξει εκτίμηση των επιπτώσεων που θα υπάρξουν, να δούμε πού θα πάνε οι χαμένες θέσεις στάθμευσης που ενδεχομένως να προκύψουν, πώς θα γίνει η κυκλοφορία. Βλέπετε τι γίνεται στην Αθήνα, με τον μεγάλο περίπατο του δήμου που δημιούργησε πολλά προβλήματα. Όλα τα πράγματα λοιπόν, θέλουν προσοχή».