Η μακρινή Μογγολία απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ποδοσφαιρικός «παράδεισος». Πιο πολύ θυμίζει τόπο ποδοσφαιρικής εξορίας και απομόνωσης.
Στην πρωτεύουσα, Ουλάν Μπατόρ, εκτυλίσσεται το κουβάρι της απίθανης ιστορίας του Οτσίρου Μπάτμπολντ. Ενός νέου που – παρά τις επιεικώς αντίξοοες συνθήκες και τις αναποδιές – δεν έπαψε ποτέ να κυνηγά το όνειρό του.
Όλα ξεκίνησαν όταν ήταν 14 ετών. Τα παγωμένα πρωινά, ο Οτσίρου αναχωρούσε από την οικογενειακή εστία με προορισμό το σχολείο του. Ήταν 6 το πρωί και έξω είχε θερμοκρασία -20 βαθμούς Κελσίου. Το Σχολείο 107 όπου φοιτούσε θα άνοιγε σε δύο ώρες.
Κάθε μέρα, πριν το μάθημα, ο Οτσίρου κατευθυνόταν στο γυμναστήριο. Άναβε τα φώτα και στρωνόταν τη δουλειά. Ονειρευόταν πως μια μέρα θα μοιάσει στο ίνδαλμά του, τον διάσημο Άγγλο επιθετικό Γουέιν Ρούνεϊ.
Ατομική προπόνηση, διατάσεις, εκγύμναση, ασκήσεις ελέγχου της μπάλας. Ο στόχος του είναι απλός κι ας φαντάζει ανέφικτος: θέλει να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Μόλις το ρολόι δείξει 8:00, ο Οτσίρου αλλάζει και πάει για μάθημα.
Η «γέννηση» της Μπαγιανγκόλ
Το ποδόσφαιρο δεν είναι το πιο δημοφιλές σπορ στη Μογγολία. Εξάλλου, οι κλιματολογικές συνθήκες δεν το ευνοούν. Σε αντίθεση με τα αθλήματα που παίζονται σε κλειστούς χώρους όπως η πάλη και το μπάσκετ.
Η πρώτη ομάδα του Οτσίρου ήταν η Μπαγιανγκόλ. Ιδιοκτήτης της είναι ο Ενκτζίν Μπατσούμπερ, ένας επιφανής επιχειρηματίας. Την εποχή που ο Μπατσούμπερ μεγάλωνε στη Μογγολία, το πιο διαδεδομένο άθλημα ήταν το μπάσκετ. «Θαυμάζαμε τον Μάικλ Τζόρνταν και τους Σικάγο Μπουλς» αναφέρει ο 37χρονος σήμερα Μπατσούμπερ στο δίκτυο BBC.
«Ωστόσο», συνεχίζει ο ίδιος, «εγώ αγάπησα το ποδόσφαιρο επειδή ο πατέρας μου ήταν φανατικός οπαδός της Τσέλσι».
Παρά το πάθος του για το ποδόσφαιρο, ο Μπατσούμπερ ήταν απογοητευμένος. Έβλεπε ότι δεν υπήρχαν ευκαιρίες για τους νέους παίκτες στην πατρίδα του. Το κοινό προτιμούσε να βλέπει στην τηλεόραση το αγγλικό πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ παρά να πάει στο γήπεδο. «Κανένας δεν έδειχνε ενδιαφέρον» θυμάται.
Έτσι, το 2013 πήρε την απόφαση να φτιάξει τη δική του ομάδα. Και το όνομα αυτής: Μπαγιανγκόλ.
Δοκιμές και reality show
Για να στελεχώσει το νεοσύστατο σωματείο, ο Μπατσούμπερ προχώρησε σε δοκιμές παικτών. Μάλιστα, τα δοκιμαστικά κινηματογραφήθηκαν και προβλήθηκαν στην τηλεόραση από το reality show Dream Team.
Ένας από τους παίκτες που πέρασαν για δοκιμή ήταν και ο Οτσίρου. Δεν ήταν ο πιο ταλαντούχος αλλά σίγουρα ήταν αποφασισμένος να κυνηγήσει το όνειρό του. Μια μέρα, ο Μπατσούμπερ και ο Βρετανός συνεργάτης του, Πολ Ουάτσον οδήγησαν έως το σχολείο του Οτσίρου για να δουν με τα μάτια τους εάν όντως προπονείται ατομικά.
«Είχε παγωνιά», αναφέρει ο Μπατσούμπερ, «αλλά εκείνος ήταν εκεί. Μόνος στο γυμναστήριο να προπονείται. Να αλλάζει μπαλιές με τον τοίχο. Να πηδάει καρέκλες. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
Η Μπαγιανγκόλ κέρδισε το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα και προβιβάστηκε στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία το 2015. Ένα χρόνο μετά, ανέβηκε στην Πρέμιερ Λιγκ της Μογγολίας. Τα πάντα έδειχναν να πηγαίνουν… δεξιά για τον Οτσίρου. Η προσγείωση, όμως, στην πραγματικότητα ήταν απότομη.
Απάτη
Εκείνη την περίοδο, ένας Αμερικανός ατζέντης είχε προσεγγίσει τον Οτσίρου μέσω του Facebook και του προσέφερε μια δοκιμή στους Λος Άντζελες Γκάλαξι. Προκειμένου να προχωρήσει τις διαδικασίες, ο ατζέντης ζήτησε από τον Οτσίρου 6.000 δολάρια. Ο φιλόδοξος – και αφελής όπως αποδείχθηκε – νέος συζήτησε με την οικογένειά του, η οποία έβαλε υποθήκη το σπίτι της, για να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο ποσό.
«Βασικά», διηγείται ο Μπατσούμπερ, «διακινδύνευσαν να χάσουν τα πάντα».
«Ήθελα να πιστεύω ότι όποιος είχε τη δυνατότητα θα με βοηθούσε», αναφέρει ο Οτσίρου και προσθέτει: «Ήταν μια απόφαση βασισμένη καθαρά στο συναίσθημα».
Οι προσπάθειες του Ουάτσον να ανακαλύψει τον απατεώνα απέβησαν άκαρπες. Τότε, ο Βρετανός οργάνωσε έρανο καλώντας την ποδοσφαιρική κοινότητα της Μογγολίας να βοηθήσει τον Οτσίρου. Και, σταδιακά, τα χρήματα που χρειαζόταν ο Οτσίρου για να σώσει την πατρική οικία συγκεντρώθηκαν.
Απογοήτευση και τραυματισμός
«Μετά την απάτη», θυμάται ο Οτσίρου, «έχασα την πίστη μου» και παραδέχεται ότι σκέφτηκε να παρατήσει το ποδόσφαιρο.
«Όμως, η συμπαράσταση του κόσμου με ώθησε να μην τα παρατήσω» προσθέτει.
Η Μπαγιανγκόλ συμμετείχε στην Πρέμιερ Λιγκ το 2016 αλλά υποβιβάστηκε. Την επόμενη σεζόν, τερμάτισε στην πέμπτη θέση της δεύτερης κατηγορίας και η ανδρική ομάδα του συλλόγου διαλύθηκε.
Το 2018, ο Οτσίρου τραματίστηκε σοβαρά και έμεινε εκτός δράσης για όλη την αγωνιστική περίοδο.
Όλα έδειχναν ότι η καριέρα του Οτσίρου είχε φτάσει σε τέλμα.
Δικαίωση
Εκείνος, όμως, δεν το έβαλε κάτω. Την επόμενη χρονιά, υπέγραψε στην UB City, μια νεοσύστατη και σχετικά εύρωστη οικονομικά ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ της Μογγολίας.
Το 2019, ως μέλος του συλλόγου, ο Οτσίρου πανηγυρίζει την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Και μόλις το επιτρέψει ο… κορονοϊός, ο Οτσίρου θα αγωνιστεί με τη φανέλα της UB City στο Πανασιατικό Κύπελλο.
Ο Οτσίρου, που είναι γνωστός στην πατρίδα του ως Wazza, ένα προσωνύμιο που παραπέμπει – σε ποιον άλλο; – στον Ουέιν Ρούνεϊ ονειρεύεται ακόμη την ημέρα που θα καταφέρει να φύγει για να παίξει ποδόσφαιρο στο εξωτερικό.
«Θέλω να ευχαριστήσω όσους με έχουν βοηθήσει έως τώρα. Θα κάνω τα πάντα για να μην τους απογοητεύσω. Θα δώσω ότι έχω έως το τέλος» δηλώνει ο Οτσίρου.
Για ένα φτωχό παιδί που ξεκίνησε να κλοτσάει μια μπάλα, μόνος του σε ένα παγωμένο γυμναστήριο, ο Οτσίρου δεν έχει καταφέρει και λίγα…
Γ. Ιωαννίδης