Η δύο φορές Ολυμπιονίκης και κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 400 μέτρα με εμπόδια, Σίντνεϊ ΜακΛάφλιν-Λεβρόν, αποφάσισε να αγωνιστεί στα 400 μέτρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τόκιο (13-21 Σεπτεμβρίου), μια «κολοσσιαία» πρόκληση σύμφωνα με την Αμερικανίδα, η οποία θέλει να τελειοποιήσει το αγώνισμα.
«Μου αρέσει η ιδέα να αγωνίζομαι σε διάφορα αγωνίσματα, να φτάνω στα όριά μου και να γίνομαι η καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη αθλήτρια πριν κρεμάσω τα παπούτσια μου», δήλωσε η 26χρονη σπρίντερ σε συνέντευξη Τύπου.
Πριν από τέσσερα χρόνια, στον ίδιο ιαπωνικό στίβο, η Σίντνεϊ ΜακΛάφλιν-Λεβρόν έγραψε ιστορία στο άθλημά της κερδίζοντας τον πρώτο της Ολυμπιακό τίτλο και βελτιώνοντας το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ στα 400 μέτρα με εμπόδια.
Από τότε, η Αμερικανίδα έγινε ένας ζωντανός θρύλος με έναν παγκόσμιο τίτλο (2022), έναν δεύτερο Ολυμπιακό τίτλο (2024) κι ένα «τρελό» παγκόσμιο ρεκόρ 50,37 δευτερολέπτων.
Το 2025, η σπρίντερ, η οποία προπονείται στο Λος Άντζελες από τον Μπομπ Κέρσι, απολαμβάνει μια ποικιλία αγωνισμάτων. Συμμετέχοντας στις συναντήσεις Grand Slam Track, ένα νέο πρωτάθλημα, έπρεπε να αγωνιστεί σε αγωνίσματα με τα οποία είναι λιγότερο εξοικειωμένη, από τα 400 μέχρι τα 100 μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των 100 μέτρων με εμπόδια.
Για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τόκιο αποφάσισε να επικεντρωθεί στα 400 μέτρα, μια επιλογή που είχε ήδη κάνει το 2023 πριν αποσυρθεί στη Βουδαπέστη. «Το 2023 δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω την πρόκληση λόγω τραυματισμού στο γόνατο, αλλά ήξερα ότι ήθελα να επιστρέψω», δήλωσε.
Ανταγωνισμός
Στο Τόκιο η Αμερικανίδα θα αντιμετωπίσει δύο από τις καλύτερες αθλήτριες στο αγώνισμα: την Ολυμπιονίκη από τη Δομινικανή Δημοκρατία Μαριλέιντι Παουλίνο και την Σάλβα Έιντ Νάσερ από το Μπαχρέιν.
«Αυτό είναι μέρος αυτού που απολαμβάνω σε αυτή την πρόκληση: να αγωνίζομαι σε έναν αγώνα όπου υπάρχει ανταγωνισμός», είπε η ΜακΛάφλιν-Λεβρόν, η οποία δεν έχει ηττηθεί στα 400 μέτρα μετ΄ εμποδίων από τον Ιούλιο του 2019.
«Ανυπομονώ να με πιέσουν αυτά τα κορίτσια και να δω τι μπορώ να κάνω χωρίς τα εμπόδια μπροστά μου. Πραγματικά νιώθω ότι έμαθα πολλά στα 400 μέτρα φέτος και ελπίζω όλα να πάνε καλά στο Τόκιο».
Η εστίαση στα 400 μέτρα ήταν «ένα τεράστιο εγχείρημα», καθώς το αγώνισμα ήταν πάντα πιο δύσκολο για εκείνη. «Στα 400 μέτρα με εμπόδια τρέχεις γρήγορα αλλά έχεις σταθερό ρυθμό επειδή τα εμπόδια καθορίζουν τον ρυθμό για τα βήματά σου», εξηγεί.
«Στα 400 μέτρα ευθείας είναι απλώς ένα σπριντ από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς να ξέρεις πραγματικά πού βρίσκεσαι στο χώρο. Αυτό ήταν το πιο δύσκολο πράγμα να μάθεις, να μπορείς να τρέχεις χωρίς τα εμπόδια ως οδηγό».
«Πολύ πιο επώδυνο»
Με προσωπικό ρεκόρ 48,74 δευτερολέπτων, μόλις τέσσερα εκατοστά από το παλιό αμερικανικό ρεκόρ της Σάνια Ρίτσαρντς-Ρος, η αθλήτρια από το Νιου Τζέρσεϊ μπορεί δικαιολογημένα να πιστεύει σε μια θέση στο βάθρο, ή ακόμα και στον τίτλο, στο Τόκιο.
«Τα 400 μέτρα πονάνε επίσης πολύ περισσότερο», χαμογελάει. «Πηγαίνεις πιο γρήγορα, οπότε είναι σίγουρο ότι υπάρχει περισσότερο γαλακτικό οξύ».
Αλλά όταν τη ρωτούν για τα ρεκόρ, είτε πρόκειται για τις Ηνωμένες Πολιτείες είτε ακόμα και για το παλιό παγκόσμιο ρεκόρ που κατέχει η θρυλική Γερμανίδα Μαρίτα Κοχ (47,60 το 1985), το αγνοεί. «Μου κάνουν πάντα αυτή την ερώτηση, αλλά τα ρεκόρ έρχονται όταν έρχονται», λέει.
«Νομίζω ότι με την κατάλληλη αθλήτρια, στις κατάλληλες συνθήκες, το παγκόσμιο ρεκόρ μπορεί να καταρριφθεί. Αλλά πριν μιλήσουμε για τρέξιμο 47,60 δευτερολέπτων, πρέπει πρώτα να βρούμε κάποιον που μπορεί να τρέξει κάτω από 48 δευτερόλεπτα», τονίζει, κάτι που καμία γυναίκα δεν έχει πετύχει από το 1985.
Όμως, θα την κρατήσει μακριά από τα εμπόδια η προσπάθειά της να κατακτήσει και τα 400 μέτρα; «Δεν έχω τελειώσει με τα εμπόδια. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα που θα ήθελα να πετύχω», διαβεβαιώνει η ΜακΛάφλιν-Λεβρόν. «Αυτό είναι το σπουδαίο με τον στίβο, υπάρχει πάντα κάτι να βελτιώσουμε».
Παναγιώτης Κουμάνταρος