«Τριάντα χρόνια που είμαι στο χώρο, τέτοιο ταλέντο δεν έχω ξαναδεί». Λίγες ημέρες μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κολύμβησης του Ντέμπρετσεν, το 2012, όπου η Ελλάδα είχε κατακτήσει ένα χρυσό και πέντε χάλκινα μετάλλια, ο τότε γενικός γραμματέας της ΚΟΕ, ο αείμνηστος Δημήτρης Σαρακατσάνης, είχε επιλέξει να κάνει την παραπάνω ειδική μνεία για έναν 19χρονο που είχε τερματίσει τέταρτος στα 50μ. ελεύθερο, μένοντας για λίγο εκτός βάθρου. Σε μία εποχή που η ελληνική κολύμβηση ζούσε στο ρυθμό του Αρη Γρηγοριάδη και του Γιάννη Δρυμωνάκου, ένας άνθρωπος που πέρασε… τη μισή του ζωή στις πισίνες, ως παράγοντας αλλά και ως πατέρας (της πρωταθλήτριας Κάτιας Σαρακατσάνη), κοιτούσε μπροστά και έβλεπε το δίμετρο -και βάλε- κορμί του Κριστιάν Γκολομέεβ να ξεχωρίζει: «Θα αφήσει εποχή!».
Σχεδόν 13 χρόνια αργότερα και λίγους μήνες μετά το «φευγιό» του, ο Δημήτρης Σαρακατσάνης μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος. Ο Κριστιάν Γκολομέεβ έγραψε «χρυσές» σελίδες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και αποχωρεί από τις πισίνες ως ένας από τους καλύτερους και τους πλέον επιτυχημένους κολυμβητές της χώρας μας. Εν ενεργεία πρωταθλητής Ευρώπης στα 50μ. ελεύθερο, «ασημένιος» στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019, με συνολικά πέντε μετάλλια σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και άλλο ένα σε Ευρωπαϊκό 25άρας (με την ομάδα 4Χ50μ. ελεύθερο), με τέσσερις συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά κυρίως με μία απαράμιλλη σταθερότητα, δείγμα της τεράστιας κλάσης του: δύο διαδοχικοί τελικοί και ισάριθμες πέμπτες θέσεις σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έξι συνεχόμενοι τελικοί σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα και άλλοι επτά σε Ευρωπαϊκά, με τέσσερα συνεχόμενα μετάλλια μεταξύ 2018 και 2024. Μετά τον αποκλεισμό του στους Ολυμπιακούς του Ρίο, ο Κριστιάν Γκολομέεβ δεν έμεινε ποτέ εκτός τελικού μεγάλης διοργάνωσης!
Στην περίπτωσή του, το κλισέ «χρειάστηκε να ξεπεράσω πολλές δυσκολίες για να φτάσω ως εδώ» αποκτά άλλο νόημα, έστω κι αν ο ίδιος δεν ήθελε ποτέ να μιλάει για όσα πέρασε. Είναι ο άνθρωπος που δεν γνώρισε μητέρα (πέθανε από επιπλοκές στη γέννα), που έχασε και τον -παλιό πρωταθλητή της κολύμβησης- πατέρα του στην εφηβεία, ο άνθρωπος με τις τρεις πατρίδες: τη Βουλγαρία, τόπο καταγωγής και γέννησής του. Την Ελλάδα, τη χώρα που υποδέχθηκε τον πατέρα του Τσβέταν (Τσέτσο) και την οικογένειά του, τη χώρα που ο ίδιος μεγάλωσε και την οποία εκπροσώπησε ως αθλητής. Και τις ΗΠΑ, τη χώρα όπου έζησε για αρκετά χρόνια, σπούδασε με αθλητική υποτροφία στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, τη χώρα καταγωγής της γυναίκας του Λίντσεϊ αλλά και τη χώρα όπου γεννήθηκε ο μονάκριβος γιος του.
Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα κατηγοριών του 2009, ο Γκολομέεβ ήταν τρίτος στα 50μ. ελεύθερο παίδων με 24.84. Λίγους μήνες αργότερα, μετά το θάνατο από καρκίνο του πατέρα του (που εργαζόταν ως προπονητής στον ΚΟ Ηρακλείου), αφήνει την Κρήτη και μετακομίζει στην Αθήνα, όπου φιλοξενείται από συγγενείς του. Ανήκει στον Εθνικό Πειραιά και ξεκινά τη συνεργασία που επρόκειτο να σημαδέψει την καριέρα του, με τον προπονητή Ακη Οικονόμου. Η βελτίωσή του είναι εντυπωσιακή: «κατεβαίνει» στο 23.67 το 2010 και στο 22.69 το 2011. Είναι η χρονιά που φέρνει και τις πρώτες επιτυχίες, ένα ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό εφήβων/νεανίδων και ένα χάλκινο στο Παγκόσμιο της ίδιας κατηγορίας.
Το -συνήθως δύσκολο- πέρασμα στην κατηγορία των ανδρών είναι εντυπωσιακό. Σε ηλικία 19 ετών, το 2012, ο Γκολομέεβ φτάνει στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στο Ντέμπρετσεν και τερματίζει τέταρτος, χάνοντας στις λεπτομέρειες το μετάλλιο, ενώ συμμετέχει και στον τελικό των 4Χ100μ. μικτή ομαδική με την εθνική ομάδα. «Ρίχνει» το ρεκόρ του στο 22.22 και κερδίζει από τη FINA πρόσκληση για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, όχι όμως για το καλό του αγώνισμα, αλλά για το 100άρι ελεύθερο.
Το 2013 κατακτά ένα ασημένιο και δύο χάλκινα μετάλλια στους Μεσογειακούς Αγώνες και βελτιώνεται ελαφρά στο 22.19. Στις αρχές του 2014 φεύγει για σπουδές στις ΗΠΑ και κάνει αμέσως αισθητή την παρουσία του στο NCAA, κατακτώντας τον τίτλο στις 50 γιάρδες ελεύθερο. Επιστρέφοντας στην Ευρώπη το καλοκαίρι, παίρνει την έβδομη θέση στο Ευρωπαϊκό του Βερολίνου, όπου όμως “σπάει” το φράγμα των 22 δευτερολέπτων (21.96) και γίνεται κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ, που ως τότε είχε ο Γιάννης Καλάργαρης. Εκτοτε το βελτίωσε πέντε φορές και το «κατέβασε» περισσότερο από μισό δευτερόλεπτο.
Το 2015 κατακτά τον δεύτερο τίτλο του στο NCAA, αυτή τη φορά στις 100 γιάρδες ελεύθερο, νικώντας κάποιον… Κάλεμπ Ντρέσελ. Στο Παγκόσμιο του Καζάν κάνει 21.87 και προκρίνεται για πρώτη φορά στον τελικό, όπου τερματίζει έβδομος.
Στο Ευρωπαϊκό του Λονδίνου, το 2016, «αγγίζει» τρεις φορές το βάθρο, αλλά μένει τέταρτος, τόσο στα 50μ. ελεύθερο, όσο και στις «σκυτάλες» 4Χ100μ. ελεύθερο και 4Χ100μ. μικτή. Πηγαίνει στους Ολυμπιακούς του Ρίο με ξεκάθαρο στόχο τον τελικό, αλλά δεν καταφέρνει να «βγάλει» το χρόνο που έχει και με 21.98 στον ημιτελικό μένει 13ος. Η απογοήτευση είναι προσωρινή, άλλωστε είναι μόλις 23 ετών…
Το 2017, στο Παγκόσμιο της Βαρκελώνης, πετυχαίνει ρεκόρ στον ημιτελικό με 21.69, αλλά δεν καταφέρνει να πάει πιο κάτω και μένει πάλι έβδομος στον τελικό. Πλησιάζει η ώρα της εκτόξευσης και η… πρόγευση θα είναι στους Μεσογειακούς του 2018, στην Ταραγόνα. Εκεί ο Γκολομέεβ κατακτά τρία χρυσά μετάλλια (50μ. ελεύθερο, 50μ. πεταλούδα, 4Χ100μ. μικτή ομάδική) κι ένα ασημένιο (4Χ100μ. ελεύθερο), σημειώνοντας πανελλήνιο ρεκόρ και στα δύο ατομικά αγωνίσματα.
Φεύγοντας για το Ευρωπαϊκό της Γλασκώβης, το σύνθημά του είναι ένα και ξεκάθαρο: «Οχι πάλι τέταρτος»! Προκρίνεται στον τελικό των 50μ. πεταλούδα, κάνει μεγάλο πανελλήνιο ρεκόρ με 23.19 και τερματίζει… τέταρτος! Είναι όμως σε τρομερή κατάσταση και το αποδεικνύει όταν φτάνει η ώρα για το αγώνισμά του: κάνει την ταχύτερη κούρσα της ζωής του με 21.44 και παίρνει τη δεύτερη θέση, πίσω από τον Βρετανό Μπεν Πράουντ. Το μεγάλο μετάλλιο είναι πια πραγματικότητα και δίνει φτερά στον Κριστιάν, που δεν διστάζει πια να μιλήσει ανοιχτά για το όνειρό του: μία θεση στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων.
Προηγείται το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019 στη Νότια Κορέα. Τρίτος συνεχόμενος τελικός, εκεί όπου ο Ντρέσελ είναι ανίκητος και οι υπόλοιποι πάνε όλοι μαζί. Ο Γκολομέεβ ακουμπάει στον τερματισμό σε 21.45, δεύτερος μαζί με τον Βραζιλιάνο Μπρούνο Φράτους, και γίνεται ο δεύτερος Ελληνας κολυμβητής, μετά τον Αρη Γρηγοριάδη, που κατακτά μετάλλιο στην πισίνα σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Είναι πλέον αναγνωρίσιμος αθλητής παγκοσμίως και το «εξαργυρώνει» με μία θέση στο νεοσύστατο επαγγελματικό πρωτάθλημα της ISL, όπου σαρώνει τα ρεκόρ στην 25άρα πισίνα. Παράλληλα εντάσσεται στην περίφημη προπονητική ομάδα «Team Elite Aquatics», στο Σαν Ντιέγκο, και προετοιμάζεται πυρετωδώς για το Τόκιο. Η πανδημία, όμως, του χαλάει τα σχέδια. Στην καλύτερη φάση της καριέρας του, ο Γκολομέεβ υποχρεώνεται να περιμένει ένα χρόνο κι αυτό ίσως αποδείχθηκε καθοριστικός παράγοντας στο να μην πραγματοποιήσει το όνειρο ενός Ολυμπιακού μεταλλίου.
Κι όμως, ήταν τόσο κοντά… Μετά από ένα πέρασμα και ακόμη ένα μετάλλιο (χάλκινο) από το Ευρωπαϊκό της Βουδαπέστης, πηγαίνει στο Τόκιο ως ένα από τα φαβορί για το βάθρο, πίσω από τον ασυναγώνιστο Ντρέσελ και τον «χρυσό» Ολυμπιονίκη του Λονδίνου Φλοράν Μανοντού, που εκμεταλλεύθηκε τη μετάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων για να επιστρέψει στη δράση. Οντως, ο Γκολομέεβ περνάει τρίτος, τόσο από τον προκριματικό όσο και από τον ημιτελικό, με χρόνους που προδιαθέτουν για μεγάλη επίδοση στον τελικό. Τα 50μ. ελεύθερο, όμως, είναι αγώνισμα που δεν συγχωρεί λάθη και ένα τέτοιο θα «ρίξει» τον Ελληνα πρωταθλητή στο 21.72 και στην πέμπτη θέση. Ο δεύτερος Μανοντού τερμάτισε σε 21.55 και ο τρίτος Φράτους σε 21.57. Ηταν η μεγάλη ευκαιρία…
Παρά την απογοήτευση, ο Κριστιάν Γκολομέεβ πήρε τον χρόνο που χρειαζόταν, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα με την οικογένειά του και συνέχισε. Το 2022, σε μία χρονιά γεμάτη διοργανώσεις, στόχευσε στο Ευρωπαϊκό της Ρώμης και ανέβηκε ξανά στο τρίτο σκαλί του βάθρου με 21.75. Νωρίτερα, πάντως, κατάφερε χωρίς να είναι στο 100% να μπει σε ακόμη έναν τελικό Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, στη Βουδαπέστη (8ος), και να κατακτήσει άλλα τρία μετάλλια (ένα από κάθε χρώμα) στους Μεσογειακούς Αγώνες του Οράν. Ακολούθησε μία έβδομη θέση στο Πσγκόσμιο της Φουκουόκα, το 2023, πριν μπει στην τελική ευθεία για τους τέταρτους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας του, αλλά και την τελευταία -όπως αποδείχθηκε- χρονιά του στις πισίνες.
Η σεζόν ξεκίνησε με την εκπλήρωση ενός… απωθημένου. Ολα αυτά τα χρόνια, ο Κριστιάν Γκολομέεβ υπήρξε ο «θεμέλιος λίθος» μίας πολύ αξιόλογης «σκυταλοδρομίας», που έμενε πάντα στο… παρά πέντε: λίγο μακριά από το ευρωπαϊκό μετάλλιο, λίγο μακριά από τον παγκόσμιο ή ακόμη και τον Ολυμπιακό τελικό. Το χάλκινο μετάλλιο στα 4Χ50μ. ελεύθερο, στο Ευρωπαϊκό 25άρας πισίνας που έγινε στο Οτοπένι της Ρουμανίας, έσπασε την… κατάρα. Μαζί με τους Απόστολο Χρήστου, Ανδρέα Βαζαίο και Στέργιο Μπίλα, έφτασαν επίσης στον τελικό των 4Χ100μ. ελεύθερο στο Παγκόσμιο της Ντόχα (6οι) και ανέβηκαν στο τρίτο σκαλί του βάθρου και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου.
Παράλληλα, βέβαια, ο Γκολομέεβ συνέχισε το σερί του στα 50μ. ελεύθερο με την όγδοη θέση στην Ντόχα και τον Ιούνιο του 2024 αξιώθηκε επιτέλους να ανέβει στην κορυφή μίας μεγάλης διοργάνωσης, κατακτώντας το χρυσό στο Ευρωπαϊκό του Βελιγραδίου, μπροστά από τον Στέργιο Μπίλα. Το βάθρο στη σερβική πρωτεύουσα έμοιαζε λίγο με… τελετή παράδοσης-παραλαβής, από τη μία γενιά στην επόμενη.
Απέμενε ο μεγάλος στόχος, το ανεκπλήρωτο όνειρο. Αυτή τη φορά, ο Γκολομέεβ δεν πήγε στους Ολυμπιακούς ως φαβορί, οι περισσότεροι αναλυτές δεν τον έβλεπαν καν στον τελικό στο Παρίσι. Το 21.86 του προκριματικού του έδωσε το εισιτήριο για τους «16», αλλά χρειαζόταν κάτι πολύ καλύτερο και ο Κριστιάν «το είχε»: με 21.62 πήρε την έβδομη θέση στον ημιτελικό και έγινε ο μοναδικός Ελληνας κολυμβητής στην ιστορία με συμμετοχή σε τελικούς δύο Ολυμπιακών Αγώνων. Στις 2 Αυγούστου του 2024, περίπου ένα μήνα αφότου έκλεισε τα 31 του χρόνια, ο Κριστιάν Γκολομέεβ στάθηκε για τελευταία φορά στον βατήρα εκκίνησης και χρειάστηκε 21 δευτερόλεπτα και 59 εκατοστά για να ακουμπήσει στον τερματισμό. Γύρισε και είδε τον ηλεκτρονικό πίνακα: πέμπτη θέση, τρία εκατοστά του δευτερολέπτου μακριά από το βάθρο. «Είχα μία πολύ καλή καριέρα. Μένει σίγουρα η πίκρα, αλλά τι να κάνουμε. Εχω οικογένεια, έχω ένα παιδί, θα ήθελα να κάνω και δεύτερο. Ζορίζουν τα πράγματα…», δήλωνε λίγο μετά την κούρσα του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Ηξερε ότι ήταν το τέλος…
Ο Γκολομέεβ αποχωρεί από την ενεργό δράση έχοντας στην κατοχή του τα πανελλήνια ρεκόρ στα 50μ. ελεύθερο, τόσο στην 50άρα (21.44) όσο και στην 25άρα πισίνα (20.75), καθώς και ως μέλος των ομάδων που έχουν τα ρεκόρ σε 4Χ100μ. ελεύθερο, 4Χ100μ. μικτή ομαδική, 4Χ50μ. ελεύθερο και 4Χ50μ. μικτή ομαδική (τα δύο τελευταία σε μικρή πισίνα), ενώ στο παρελθόν υπήρξε επίσης κάτοχος των ρεκόρ σε 100μ. ελεύθερο (48.68) και 50μ. πεταλούδα (23.19).
Το βιογραφικό του Κριστιάν Γκλομέεβ:
Ημερ. Γέννησης 4/7/1993
Τόπος Γέννησης Βέλινγκραντ, Βουλγαρία
Σωματεία ΚΟ Ηρακλείου, Εθνικός ΟΦΠΦ, Παναθηναϊκός ΑΟ
Συμμετοχές σε Ολυμπιακούς 2012, 2016, 2021, 2024
Συμμετοχές σε Παγκόσμια 2013, 2015, 2017, 2019, 2022, 2023, 2024
Συμμετοχές σε Ευρωπαϊκά 2012, 2014, 2016, 2018, 2021, 2022, 2024
Διακρίσεις 5ος 50μ. ελεύθερο Ολυμπιακοί 2021
5ος 50μ. ελεύθερο Ολυμπιακοί 2024
——————————————————————–
2ος 50μ. ελεύθερο Παγκόσμιο 2019
6ος 4Χ100μ. ελεύθερο Παγκόσμιο 2024
7ος 50μ. ελεύθερο Παγκόσμιο 2015
7ος 50μ. ελεύθερο Παγκόσμιο 2017
7ος 50μ. ελεύθερο Παγκόσμιο 2023
8ος 50μ. ελεύθερο Παγκόσμιο 2022
8ος 50μ. ελεύθερο Παγκόσμιο 2024
——————————————————————–
1ος 50μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2024
2ος 50μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2018
3ος 50μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2021
3ος 50μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2022
3ος 4Χ100μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2024
4ος 50μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2012
4ος 50μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2016
4ος 50μ. πεταλούδα Ευρωπαϊκό 2018
4ος 4Χ100μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2016
4ος 4Χ100μ. μικτή ομαδική Ευρωπαϊκό 2016
5ος 4Χ100μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2018
5ος 4Χ100μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2021
6ος 4Χ100μ. μικτή ομαδική Ευρωπαϊκό 2012
7ος 50μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2014
——————————————————————–
3ος 4Χ50μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2023 (25μ.)
6ος 50μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2017 (25μ.)
——————————————————————–
3ος 50μ. ελεύθερο Παγκόσμιο Ε/Ν 2011
——————————————————————–
2ος 50μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό Ε/Ν 2011
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΓΛΟΥ
Διαβάστε επίσης: «Τέλος εποχής» για τον Κριστιάν Γκολομέεβ