Περιμένει καρτερικά o Στάθης Νεραντζάκης την προσεχή Πέμπτη (3/7) να επανακάμψει σε πάτριο έδαφος, που του έχει λείψει στον μέγιστο βαθμό. Σκοπεύει να «εισπνεύσει», όσο περισσότερο είναι εφικτό, ‘αέρα’ Θεσσαλονίκης, ώστε να έχει ισχυρό απόθεμα ενέργειας, όταν ενάμισι -σχεδόν- μήνα αργότερα θα ετοιμάζει ξανά αποσκευές επιστροφής για την Ντόχα, προκειμένου να ‘γράψει’ το καινούριο κεφάλαιο στην επαγγελματική συνεργασία του με την Αλ Ραγιάν.
Την ομάδα που ο 48χρονος τεχνικός επέλεξε για επόμενο σταθμό στην καριέρα του, μετά την ολοκλήρωση -το περασμένο Ιούνιο- της δέσμευσής του με τον ΠΑΟΚ, με την οποία πανηγύρισε στα τέλη Μαΐου την κατάκτηση το Amir Cup και η οποία, όπως αποκάλυψε ο ίδιος, μιλώντας στο Αθηναϊκό -Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) από το Κατάρ, θα αποτελεί το «σπίτι» του για μια ακόμη αγωνιστική περίοδο.
στη ΡΟΥΛΑ ΑΒΡΑΜΙΔΟΥ
«Προτεραιότητά μου ήταν να μείνω εδώ. Ήθελα να ανανεώσω με την Αλ Ραγιάν. Στο μυαλό μου , με την ολοκλήρωση της χρονιάς, δεν μπήκε ποτέ το να αναζητήσω κάτι άλλο. Έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος από τη συνεργασία μου με την ομάδα, η οποία με «αγκάλιασε», μου έδωσε δεδομένα καλύτερα από ότι περίμενα. Ικανοποιημένη έμεινε και η ομάδα από μένα. Η αμοιβαία διάθεση οδήγησε στην υπογραφή του νέου συμβολαίου», ανέφερε.
Βιώνοντας, για πρώτη φορά, εργασιακή εμπειρία μακριά από την Ελλάδα, εξήγησε: «Σημαντικό αποτέλεσε πως, από την πρώτη στιγμή, δεν ένιωσα πως βρίσκομαι σε ξένο περιβάλλον. Το Κατάρ είναι μια χώρα δεκτική στους ξένους, καθώς στο έδαφός του ζουν άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Έχει πληθυσμό κοντά στα 3 εκατομμύρια και οι ντόπιοι είναι μόλις 300.000. Δεν υπάρχει εγκληματικότητα, νιώθεις ασφάλεια εδώ. Η παρουσία του Θανάση Μολυβδά (βοηθός προπονητή στην Αλ Ραγιάν την τελευταία τριετία), ακόμη, βοήθησε στην προσαρμογή μου. Η ομάδα, σε ό,τι αφορά τα αμιγώς επαγγελματικά, είναι οργανωμένη εξαιρετικά».
Εστιάζοντας περισσότερο στην Αλ Ραγιάν, επισήμανε: «Αποτελώντας στέλεχός της, γνώρισα ένα διαφορετικό τρόπο λειτουργίας. Το ασιατικό από το ευρωπαϊκό μπάσκετ διαφέρουν, τόσο ως προς τον τρόπο προσέγγισης, όσο και στο πως βλέπουν τον αθλητισμό. Δεν υπάρχει φανατισμός εδώ. Η ομάδα έχει στόχους, αλλά δεν είναι αυτό αυτοσκοπός. Δε θέλουν να χάνουν, προφανώς, αλλά η νοοτροπία είναι διαφορετική. Το αγωνιστικό επίπεδο μπορεί να μην είναι τόσο υψηλό, αλλά είναι προς την κατεύθυνση να λειτουργούν τα πάντα, σε όλα τα επίπεδα, επαγγελματικά. Η Αλ Ραγιάν διαθέτει έναν τζένεραλ μάνατζερ και δύο τιμ μάνατζερ, όλοι τους πρώην παίκτες της, με συνέπεια να υπάρχει συναισθηματικό δέσιμο μαζί της. Το κλίμα ήταν θετικό από την αρχή και έγινε ακόμη ομορφότερο με την κατάκτηση του Amir Cup, το οποίο, ουσιαστικά, είναι το σημαντικότερο τρόπαιο στην χώρα. Τερματίσαμε, επίσης, πρώτοι στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, τραυματισμοί, όμως, στα πλέι οφ, μας κόστισαν τον τίτλο».
«Νόμιζα πως ήταν πυροτεχνήματα»
Στις αναμνήσεις από την πρώτη σεζόν του στην Ντόχα, ο Στάθης Νεραντζάκης θα αποθηκεύσει και την εμπειρία της προ ημερών πυραυλικής επίθεσης του Ιράν στην αμερικάνικη στρατιωτική βάση, Αλ Ουντέιντ, στο Κατάρ.
«Ουσιαστικά, δεν καταλάβαμε τι έγινε. Αν δεν παρακολουθούσε κανείς τα μέσα ενημέρωσης, δε θα αντιλαμβανόταν τίποτα. Ήταν όλα ελεγχόμενα, ένα τρίλεπτο-τετράλεπτο διάρκειας όλο το σκηνικό. Είχαν ενημερωθεί, μέσω πρεσβειών, από το πρωί, οι κάτοικοι και η αμερικάνικη βάση ήταν άδεια.
Στην αρχή, όπως το άκουσα από το σπίτι, επειδή δεν είχα οπτική επαφή, νόμιζα πως κάπου έριχναν πυροτεχνήματα. Στην πορεία, από τις συνεχείς ρίψεις, κατάλαβα τι συνέβαινε. Η μέρα, πριν και μετά το χτύπημα, κύλησε ομαλά, δε δημιουργήθηκε πανικός. Ούτε ήχησαν σειρήνες. Το μόνο που μας είπαν ήταν να περιορίσουμε τις μετακινήσεις μας. Δεν ένιωσα να απειλείται η ζωή μου», ήταν τα λόγια του για το συμβάν.
Η καθημερινότητα στην Ντόχα, με εξαίρεση τις ώρες της δουλειάς για την Αλ Ραγιάν, περιλάμβανε για τον Μακεδόνα προπονητή: «Βόλτες στα εμπορικά κέντρα, σε μουσεία, στη θάλασσα. Έχει πολλά πράγματα να κάνεις εδώ. Ο καιρός, από τον Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλιο, είναι καλός, μέχρι τους 30 βαθμούς η θερμοκρασία. Οι ρυθμοί είναι χαλαροί, οι ουρανοξύστες ασύλληπτοι ως εικόνα. Καλό είναι και το φαγητό, έχεις επιλογές από όλες τις κουζίνες του κόσμου».
Οι ευχάριστες ώρες, βέβαια, στο Κατάρ δεν εξάλειψαν τη νοσταλγία για την «Πόλη μου, τη Θεσσαλονίκη, τους δικούς μου ανθρώπους. Είναι αυτά τα οποία μου έλειψαν περισσότερο στην Ντόχα. Η Θεσσαλονίκη έχει ξεχωριστό κομμάτι στην καρδιά και το μυαλό μου. Είναι η πρώτη φορά που, λόγω δουλειάς, λείπω για 10 συνεχόμενους μήνες και δεν μπορώ να την επισκεφτώ στη διάρκεια της σεζόν, όπως το έκανα όταν ήμουν στον Κολοσσό Ρόδου (2010-2019)», όπως ομολόγησε.
«Δεύτερη οικογένειά μου ο ΠΑΟΚ»
Στο μυαλό του Στάθη Νεραντζάκη υπάρχει πάντα και ο ΠΑΟΚ, όχι μόνο για την πενταετή θητεία που ‘έγραψε’ στις τάξεις του (2019-2024), αλλά και γιατί ποτέ δεν έκρυψε τα ασπρόμαυρα συναισθήματά του.
«Έχουμε επικοινωνία, όχι συχνά, με τον Θανάση Χατζόπουλο (πρόεδρος ΚΑΕ ΠΑΟΚ). Η εκτίμηση και ο σεβασμός ανάμεσά μας είναι αμοιβαίος. ‘Χτίστηκαν’ σχέσεις εμπιστοσύνης και φιλίας με όλους, στα πέντε χρόνια που ήμουν στην ομάδα. Νιώθω δεύτερη οικογένειά μου τον ΠΑΟΚ και όλους όσοι ‘τρέχουν’ την ομάδα και είναι εκεί τώρα, προεξέχοντος του προέδρου. Επαφή τακτικά μπορεί να μην έχουμε, η αγάπη, όμως, πάντα θα υπάρχει», σχολίασε για τον «Δικέφαλο».
Κατέληξε, απαντώντας σε ερώτηση για τον Τζάστιν Ράιτ-Φόρμαν, τον 28χρονο Αμερικανό πόιντ γκαρντ που είχε στην Αλ Ραγιάν και αποκτήθηκε, για τη νέα αγωνιστική περίοδο, από τον Ηρακλή.
«Είναι χαρισματικός σκόρερ. Μπορεί να βάλει την μπάλα στο καλάθι με κάθε τρόπο. Αν βρει ρυθμό, δύσκολα κανείς θα τον σταματήσει. Έχει κίνητρο σαν αθλητής, θέλει να κερδίζει. Είναι σε καλή και ώριμη ηλικία. Δεν έκανε μέχρι τώρα – βάσει των ικανοτήτων του- την καριέρα που θα μπορούσε να κάνει. Πιστεύω πως με τον Ηρακλή έχει την ευκαιρία να δείξει τι μπορεί να κάνει. Ξέρει πως μπορεί να λειτουργήσει στο παρκέ και δε φοβάται να ηγηθεί. Σε μένα, προσωπικά, ήταν άψογος. Δεν έχανε προπόνηση, ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας. Χρειάζεται να τον διαχειριστεί σωστά ο Ηρακλής».