Ενας από τους σημαντικότερους «εργάτες» της ελληνικής κολύμβησης κλείνει τον κύκλο του μετά από 48 χρόνια αδιάλειπτης προσφοράς στο άθλημα. Ο Μάρκος Μανταλούφας, ένας προπονητής που επί σειρά ετών ανέδειξε μερικούς από τους σπουδαιότερους πρωταθλητήες της πισίνας, γνωστοποίησε μέσω ανάρτησή του ότι θα αποσυρθεί μετά το επικείμενο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα κατηγοριών, στο οποίο θα βρεθεί για τελευταία φορά ως προπονητής της Κολυμβητικής Ενωσης Κοζάνης.
Σε επιστολή που απέστειλε προς τον σπουδαίο προπονητή, ο πρόεδρος της ΚΟΕ, Κυριάκος Γιαννόπουλος, αναφέρει:
«Αξιότιμε κύριε Μανταλούφα,
Αγαπητέ Μάρκο,
Μέσα από την αποχαιρετιστήρια επιστολή σου πληροφορήθηκα την αποχώρησή σου από την προπονητική, έπειτα από μια πορεία 48 ετών στην κολύμβηση. Μια διαδρομή που δύσκολα συναντά κανείς στην παγκόσμια αθλητική ιστορία. 48 χρόνια προσφοράς. 48 χρόνια αφοσίωσης και ήθους.
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για όλα όσα προσέφερες όλα αυτά τα χρόνια. Από την ανάδειξη πρωταθλητών, αθλητών και προπονητών, μέχρι την κοινωνική σου προσφορά.
Πάνω απ’ όλα, όμως, θέλω να σε ευχαριστήσω εκ μέρους της μεγάλης οικογένειας του Υγρού Στίβου, γιατί μέσα από τη σεμνότητά σου ανέδειξες την πιο όμορφη πλευρά του αθλητισμού, την αξιοκρατία και το ευ αγωνίζεσθαι. Έδωσες έμπνευση στη νέα γενιά προπονητών, που συνεχίζουν επάξια το έργο των προηγούμενων. Και πράγματι, δικαίως νιώθεις υπερηφάνεια για αυτή την ξεχωριστή διαδρομή σου.
Η όμορφη Λέρος μπορεί να φαντάζει μακριά, αλλά είμαι βέβαιος πως οι απόψεις και οι συμβουλές σου θα συνεχίσουν να είναι κοντά σε όσους τις χρειάζονται.
Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο στη συνέχεια της πορείας σου»
Ο Μάρκος Μανταλούφας ανακοίνωσε χθες (7/7) την απόφασή του να αποχωρήσει, κάνοντας μία μικρή αναδρομή στην καριέρα του, αλλά παράλληλα θυμίζοντας ότι υπήρξε πολλά παραπάνω από ένας προπονητής κολύμβησης. Γράφει χαρακτηριστικά:
«Με δυσκολία κάθομαι να γράψω, γιατί δεν μπορώ να συνηθίσω την ιδέα ότι μετά από 48 συνεχόμενα χρόνια προπονητής, έφτασε η ώρα να σταματήσω αυτό το Σαββατοκύριακο, στο τελευταίο μου Πρωτάθλημα στο ΟΑΚΑ. Αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να αποχωρήσω σιωπηρά. Θέλω να μοιραστώ τα συναισθήματα μου.
Γεννημένος στην Αίγυπτο, από αθλητική οικογένεια, αγάπησα από μικρός τον Αθλητισμό. Έμαθα ότι όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, δεν κουράζεσαι και δεν βαριέσαι. Για αυτό άντεξα.
Προπόνησα και γνώρισα εκατοντάδες κολυμβητές και κολυμβήτριες, στον Ηλυσιακό, στο Φάληρο, στον Πανελλήνιο, που στα νιάτα μου έτρεχα 400-800, στον Ποσειδώνα Ιλισίων, στη Νίκη Βόλου, στην Κολυμβητική Ένωση Κοζάνης και σαν Ομοσπονδιακός στην Εθνική Ομάδα. Ξεκίνησα με κολυμβητές-τριες του 1965 και τελειώνω με του 2012!
Προπόνησα μεγάλα ταλέντα της ελληνικής κολύμβησης. Κολυμβητές που πήραν μέρος σε Ολυμπιάδες και Παγκόσμια Πρωταθλήματα, που κατέκτησαν μετάλλια σε Πανευρωπαϊκούς Αγώνες, με Πανελλήνιες Επιδόσεις, που κρατάνε ακόμα και στην Κατηγορία Ανδρών-Γυναικών. Τέσσερεις διαφορετικοί Σύλλογοι κέρδισαν Πανελλήνια Πρωταθλήματα Age Group, μέχρι και 2η θέση σε Ανδρών/Γυναικών.
Η πιο έντονη ανάμνησή μου, είναι το πρώτο μετάλλιο της ελληνικής κολύμβησης, η 4Χ200 ελεύθερο, το 2002 στο Πανευρωπαϊκό Ανδρών στο Βερολίνο, όπου προπονούσα τους τρεις από τους τέσσερεις κολυμβητές και παραλίγο να ακυρωθούμε! Αλλά δεν θα ξεχάσω και τα ξυπνήματα στις 5 το πρωί για προπόνηση! Την βροχή, το κρύο και την ζέστη που έφαγα στα ανοιχτά κολυμβητήρια, τα ταξίδια και τα καμπ και τις ατέλειωτες ώρες σε αγώνες, σχεδόν στα μισά Σαββατοκύριακα της ζωής μου!
Όμως όλα αυτά είναι πλέον παρελθόν και Ιστορία. Φεύγω όμως περήφανος και σαν “δάσκαλος” που ήμουν παράλληλα στην ειδικότητα ΤΕΦΑΑ Αθήνας, γιατί δικοί μου αθλητές, φοιτητές και συνεργάτες, είναι τώρα προπονητές στις περισσότερες Ομάδες της Αθήνας.
Είμαι επίσης περήφανος γιατί, παρότι ασχολούμουν με τον πρωταθλητισμό, η ιδεολογία και η παιδεία μου, με έσπρωχναν και σε πρωτοβουλίες, όπως ιδιαίτερα, η διοργάνωση των πρώτων Αγώνων Βετεράνων, όταν ήμουν στο Φάληρο την περίοδο 1997-1999, και η βοήθεια που έδωσα το 2015, για την ένταξη και καθιέρωση της Κολύμβησης στα Δημοτικά Σχολεία.
Γεμάτος από εμπειρίες, συναισθήματα και φιλίες, με καθαρή την συνείδησή μου, ξεκινάω με όνειρα, μια νέα περίοδο στην ζωή μου, με βάση το αγαπημένο μου νησί, τη Λέρο, τόπο των προγόνων μου και με τον νου μου στην οικογένειά μου και ιδιαίτερα στους τρεις εγγονούς μου.
Ευγνωμονώ την γυναίκα μου και τις κόρες μου, που με ανέχτηκαν και με στήριξαν σε αυτή την πορεία των 48 χρόνων!
Ευχαριστώ όλους τους συναδέλφους, τους παράγοντες και τους εργαζόμενους, με τους οποίους, συνεργάστηκα στο χώρο της Ελληνικής Κολύμβησης».