«Άγρια ειρήνη» είναι ο τίτλος του ποιητικού βιβλίου του Γεουντά (Γιεχουντά) Αμιχάι (1924-2000) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη και το οποίο έχουν μεταφράσει η Χρυσούλα Κ. Παπαδοπούλου, η Λουΐζα Μιζάν και ο Ιων Βασιλειάδης. Ο Αμιχάι γεννήθηκε στο Βίρτσμπουργκ της Γερμανίας ως Λούντβιχ Πφόιφερ. Άλλαξε το όνομά του το 1946, επιλέγοντας το επώνυμο «Αμιχάι», το οποίο στα εβραϊκά σημαίνει «Ο λαός μου ζει». Οι γονείς του ήταν θρησκευόμενοι Ορθόδοξοι Εβραίοι και το 1935 μετανάστευσαν στην υπό Βρετανική Εντολή Παλαιστίνη. Το 1942, έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές του στο θρησκευτικό λύκειο Μααλέ, κατατάχθηκε εθελοντικά στον βρετανικό στρατό και υπηρέτησε στην Αίγυπτο. Κατόπιν, επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ και φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Νταβίντ Γέλιν. Έλαβε μέρος στον Αραβο-Ισραηλινό Πόλεμο του 1948 με την ταξιαρχία Νέγκεβ της Παλμάχ. Μετά τον πόλεμο ξεκίνησε να σπουδάζει Εβραϊκή Λογοτεχνία και Τορά στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Το 1955, με ενθάρρυνση των καθηγητών του, εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή «Τώρα και σε άλλους καιρούς», με την οποία απέσπασε το Βραβείο Σλόνσκι το 1957. Το πλούσιο λογοτεχνικό έργο του, που περιλαμβάνει δεκατρείς ποιητικές συλλογές, δύο μυθιστορήματα, μία συλλογή διηγημάτων, τρία βιβλία παιδικής λογοτεχνίας και αρκετά θεατρικά, μεταφράστηκε σε περισσότερες από σαράντα γλώσσες. Έλαβε αναρίθμητα βραβεία και προτάθηκε για το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πολλά διεθνή συνέδρια έχουν διοργανωθεί για το έργο του, μεταξύ αυτών το συνέδριο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης το 1997 και του Πανεπιστημίου Γέιλ το 2007. Πέθανε στην Ιερουσαλήμ στις 22 Σεπτεμβρίου 2000, σε ηλικία εβδομήντα έξι ετών. Μετά τον θάνατό του, όλο το προσωπικό του αρχείο περιήλθε στη Βιβλιοθήκη Σπάνιων Βιβλίων και Χειρογράφων Beinecke του Πανεπιστημίου Γέιλ.
Τα γερμανικά, παρότι παρέμειναν η κύρια γλώσσα επικοινωνίας με τους γονείς του, έσβησαν πολύ γρήγορα τα ίχνη τους από το έργο του ποιητή. Ελάχιστα προσχέδια δίγλωσσων ποιημάτων έχουν βρεθεί στο αρχείο του. Ο Αμιχάι, όπως και πολλοί συγγραφείς και ποιητές της γενιάς του, εγκατέλειψε την πρώτη του γλώσσα για να βρει καταφύγιο στη σύγχρονη εβραϊκή, η οποία, σύμφωνα με το σιωνιστικό ιδεώδες της εποχής, του παρείχε μια νέα φωνή. Βασικό αφήγημα του σιωνιστικού κινήματος υπήρξε, άλλωστε, η ταύτιση της αναβιωμένης εβραϊκής γλώσσας με το κραταιό, αρσενικό στοιχείο, σε αντίθεση με τις πρώτες γλώσσες των Εβραίων της Διασποράς, οι οποίες συνδέθηκαν με τη θηλυκή ταυτότητα.
Η ποίηση του Αμιχάι είναι έντονα αυτοβιογραφική. Ο Πάουλ Τσέλαν, σε επιστολή που του απευθύνει στις 7 Νοεμβρίου 1969, γράφει: «Είσαι το ποίημα που γράφεις, το ποίημα που γράφεις είναι εσύ, ο εαυτός σου». Στις 21 Φεβρουαρίου του 1988, όταν ξέσπασε η πρώτη Ιντιφάντα, δημοσίευσε από κοινού με τους Αμός Οζ, Α. Β. Γεοσούα και Αμός Ελιόν μια επιστολή στους «New York Times», καλώντας τους Εβραίους των ΗΠΑ να εκφράσουν ηχηρά την άποψή τους σχετικά με την πολιτική του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη. Το 1994, στο πλαίσιο της τελετής απονομής του Βραβείου Νόμπελ για την Ειρήνη, μετά από πρόσκληση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Γιτσχάκ Ραμπίν, διάβασε στίχους των ποιημάτων του, μεταξύ αυτών και το ποίημα «Άγρια ειρήνη». Όταν ρωτήθηκε για ποιον λόγο επέλεξε το συγκεκριμένο ποίημα, απάντησε: «Το έγραψα όταν η ειρήνη ήταν μόνο ένα όραμα, λίγο πριν από το Σύμφωνο Ειρήνης με την Αίγυπτο. Η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι η ζωή είναι πολύ σύντομη για να περιμένουμε να επέλθει φυσική ειρήνη. Η φύση πρέπει να υποβοηθηθεί, να προστατευτεί σαν τα αγριολούλουδα. Αυτό κάνουν τώρα, με μεγάλο θάρρος, οι αρχηγοί των δύο λαών».
Την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου, στις 17:00 η Αλυσίδα Πολιτισμού Ιανός και οι εκδόσεις Καστανιώτη διοργανώνουν παρουσίαση του βιβλίου του Γεουντά Αμιχάι « Άγρια ειρήνη». Για τον Γεουντά Αμιχάι και το έργο του μιλούν οι: Χρυσούλα Κ. Παπαδοπούλου, μεταφράστρια, Λουίζα Μιζάν, μεταφράστρια, Μυρσίνη Γκανά, ποιήτρια, Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, ποιήτρια. Αποσπάσματα διαβάζει ο ηθοποιός Αλμπέρτο Φάις. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον Ιανό της Αθήνας, Σταδίου 24, και θα προβάλλεται ζωντανά στο κανάλι YouTube του Ιανού.