Την έγκαιρη αντιμετώπιση των βαλβιδοπαθειών προκειμένου να προλαμβάνεται η καρδιακή ανεπάρκεια, προβλέπουν οι τελευταίες κατευθυντήριες οδηγίες που ανακοινώθηκαν στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας στη Μαδρίτη (29/8 – 1/9) και οι οποίες έχουν δημοσιευθεί στο επιστημονικό περιοδικό «European Heart Journal», αλλά και στο «European Journal of Thoracic and Cardiovascular Surgery». Τα παραπάνω δήλωσε στο Πρακτορείο FM και στην Τάνια Μαντουβάλου, ο διευθυντής του τμήματος Χειρουργικής Καρδιάς Θώρακος και Αγγείων του «Ευαγγελισμού» και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργών Θώρακος Καρδιάς και Αγγείων, Παναγιώτης Δεδεηλίας, ο οποίος ανήκει στην συντακτική ομάδα των κατευθυντήριων οδηγιών.
Οι βαλβιδοπάθειες πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα και όχι όπως γινότανε παλιά που αντιμετωπίζαμε συντηρητικά τον ασθενή μέχρι να φτάσει σε ένα σημείο και τελικά το χειρουργείο ήταν η τελευταία λύση, αναφέρει ο έγκριτος καρδιοχειρουργός, για να επισημάνει στη συνέχεια ότι πλέον και ασυμπτωματικοί ασθενείς οδηγούνται σε χειρουργική αντιμετώπιση. Τι θα πει όμως, έγκαιρα και πώς ο καρδιολόγος υποψιάζεται ότι ένας ασυμπτωματικός ασθενής έχει βαλβιδοπάθεια; «Το ερώτημά σας έχει να κάνει κυρίως με την προληπτική ιατρική. Δηλαδή, πρέπει όλοι μας να παρακολουθούμαστε συστηματικά, όχι μόνο με εξετάσεις αίματος, αλλά με προληπτικό check-up. Και πρέπει να έχουμε έναν παθολόγο και έναν καρδιολόγο να μας παρακολουθούν. Ο ρόλος και του οικογενειακού γιατρού είναι καίριος».
Ποια είναι τα ύποπτα συμπτώματα ακόμα και σε ασυμπτωματικό ασθενή
Όπως εξηγεί ο Παναγιώτης Δεδεηλίας, οι βαλβιδοπάθειες, που είναι συνήθως νόσος της έκτης, έβδομης και όγδοης ηλικίας, μπορεί να δώσουν ένα πρώιμο σύμπτωμα, όπως πχ μια ταχυκαρδία, μια αρρυθμία, ή δύσπνοια στην προσπάθεια. «Αυτά τα συμπτώματα δεν πρέπει να αγνοηθούν. Ο καρδιολόγος κάνει υπερηχοκαρδιογράφημα, βλέπει σε ποιο βαθμό έχει προχωρήσει η βαλβιδοπάθεια και οδηγεί τον ασθενή στο χειρουργείο».
Η αντιμετώπιση γίνεται από επεμβατικό καρδιολόγο ή από καρδιοχειρουργό;
«Αυτό είναι μία πολύ μεγάλη συζήτηση και υπάρχουν θεραπευτικές μέθοδοι κυρίως χειρουργικές, για τις νεαρές ηλικίες και μέχρι τα 65-70 χρόνια. Σε αυτές τις ηλικίες η προτεινόμενη θεραπεία είναι κυρίως χειρουργική. Από τα 70 χρόνια και πάνω υπάρχουν και άλλες θεραπευτικές μέθοδοι κυρίως διακαθετηριακές, όπως είναι η μέθοδος TAVI (Διαδερμική Εμφύτευση Αορτικης Βαλβίδας), την οποία σε όλο τον κόσμο εκτελούν σε ποσοστό 50% καρδιολόγοι 50% καρδιοχειρουργοί. Στην Ελλάδα όμως, η μέθοδος ΤΑVI γίνεται στην πλειονότητα από τους καρδιολόγους, γιατί είναι πιο εξοικειωμένοι με τους χώρους του αιμοδυναμικού εργαστηρίου και με τις διακαθετηριακές τεχνικές. Θα πρέπει όμως και εδώ να πιστοποιούνται και οι καρδιοχειρουργοί, όπως οι καρδιολόγοι, μετά από εκπαίδευση ».
Η ρευματική νόσος είναι η βασικότερη ασθένεια που επηρεάζει τις βαλβίδες
Ποια είναι όμως, τα προβλήματα εκείνα που δημιουργούν οι βαλβίδες όταν «χαλάσουν», ρωτήθηκε ο γνωστός καρδιοχειρουργός. «Οι βαλβίδες της καρδιάς είναι πολύ βασικά δομικά στοιχεία και επιτρέπουν τη διακίνηση του αίματος, είτε προς τα πνεύμονες για να γίνει οξυγόνωση του αίματος, είτε προς το υπόλοιπο σώμα μας. Αυτές όμως υφίστανται μία φθορά με την πάροδο του χρόνου, η οποία βέβαια έχει να κάνει και με την κληρονομικότητα, όπως και με το βιολογικό προφίλ του καθενός μας. Δηλαδή τι ασθένειες έχουμε περάσει κατά τη διάρκεια της ζωής μας, τι διατροφή ακολουθούμε, κλπ. Μία από τις βασικότερες ασθένειες που επηρεάζει τις βαλβίδες είναι η ρευματική νόσος και ιδιαίτερα ο ρευματικός πυρετός στην παιδική ηλικία. Αλλά υπάρχουν και εκφυλιστικές παθήσεις, αυτές δηλαδή που αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου. Όταν αυτές οι βαλβίδες εκφυλιστούν, είτε στενεύουν σε πολύ μεγάλο βαθμό, είτε ανεπαρκούν, με αποτελέσμα η καρδιά να υφίσταται τις συνέπειες της βαλτιδοπάθειας, δηλαδή να παθαίνουμε καρδιακή ανεπάρκεια σιγά σιγά».
ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ