Κάθε φορά που βγαίνει από τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας όπου εργάζεται, την ακολουθούν οι ευθύνες και το έντονο στρες. Η διέξοδος που βρήκε για να απαλλάσσεται από κάθε αγχωτικό συναίσθημα, ήταν αρχικά η ζωγραφική και ακολούθως η ψυχοθεραπεία Gestalt και η Συστημική Αναπαράσταση. Η παθολόγος – εντατικολόγος Βικτώρια Καρυπίδου τελικά, γνώρισε τη μέθοδο Neurographic, την οποία «συστήνει» στους περαστικούς που διαβαίνουν από την οδό Καρόλου Ντηλ στη Θεσσαλονίκη, μέσα από τις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ.
«Μεγέθυνση» ονομάζεται η περιοδική έκθεση με την οποία κάνουν «ποδαρικό» οι Βιτρίνες στο 2025. Η έκθεση παρουσιάζει τα έργα της γιατρού με γραμμές, καμπύλες, γεωμετρικά σχήματα και πολύ χρώμα. «Καθώς δεν υπάρχουν συμπτώσεις στη ζωή και επειδή ασχολούμαι ενεργά με ψυχοθεραπεία Gestalt και με Συστημική εδώ και 14 χρόνια και ως ψυχοθεραπευόμενη είχα παρακολουθήσει και αρκετά εργαστήρια και retreats με αυτές τις μεθόδους, ήρθε στη ροή της εξέλιξης και το Neurographic που στην ουσία είναι εμβάθυνση στα επίπεδα συνείδησης πάνω στο χαρτί», δηλώνει η Βικτώρια Καρυπίδου μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Η μέθοδος χρησιμοποιεί ως γλώσσα έκφρασης μια κυματιστή γραμμή η οποία είναι ελεύθερη και δημιουργείται από το χέρι αβίαστα, χωρίς να το ελέγχουμε, πηγαίνοντας από τη μία άκρη της σελίδας στην άλλη. Χρησιμοποιεί κύκλο, τετράγωνο και τρίγωνο και η κάθε μία γεωμετρική φιγούρα έχει το δικό της συμβολισμό. «Ο κύκλος που συμβολίζει την αρμονία, την ηρεμία, την ασφάλεια, την ευημερία, το τετράγωνο που εναγκαλίζει τη σταθερότητα, τα θεμέλια των πραγμάτων, είτε τη στασιμότητα αυτών, το τρίγωνο, σύμβολο δυναμισμού, κίνησης, ώθησης, αλλά και σύγκρουσης», αναφέρεται στο κείμενο που συνοδεύει την έκθεση, το οποίο υπογράφει η ‘Αννα Συμεωνίδου.
Όπως αναφέρει η κ. Καρυπίδου, υπάρχουν πάρα πολλοί αλγόριθμοι που προτείνονται στη μέθοδο, αλλά το πώς θα χρησιμοποιηθούν είναι προσωπική απόφαση του καθενός. «Δουλεύεται σε πολλά επίπεδα, ξεκινώντας από σχεδιασμό. Στη συνέχεια επειδή οι οξείες γωνίες συμβολίζουν σύγκρουση πάνω στο χαρτί, πρέπει να στρογγυλοποιηθούν με πολύ υπομονή και επιμονή και ολοκληρώνεται όλο αυτό με ένα αισθητικό αποτέλεσμα όταν βάζουμε χρώμα, το οποίο πολλές φορές πάλι εισάγουμε ασυνείδητα», σημειώνει.
Σύμφωνα με την ίδια, με αυτήν την μέθοδο, ενώνοντας με το χρώμα τα μικρά κομματάκια που δημιουργούνται πάνω στο χαρτί, δημιουργούνται κάποια αρχέτυπα τα οποία λέγεται πως τα αντιλαμβάνεται το υποσυνείδητό μας και μετά βρίσκει τις λύσεις. «Παρακολουθείς κάποιο οπτικοακουστικό υλικό, δουλεύεις με τον αλγόριθμο και με τα βήματα που σου προτείνουν, πρέπει να καταγράψεις τα ψυχωσωματικά συμπτώματα σε κάθε επίπεδο της δουλειάς σου και πρέπει να είσαι έτοιμος πως θα βγάλεις ανεπιθύμητα συμπτώματα όπως κεφαλαλγία, ζάλη ή ναυτία, οπότε απαιτεί και χρόνο και υπομονή και επιμονή και αρκετή γενναιότητα να δεις και τα σκοτάδια σου, γιατί μπορεί να ξεθάψει και κάποια παλιά παγιδευμένα συναισθήματα τα οποία τα έχουμε ξεχάσει, μπορεί να αποκαλύψει κάποιο ξεχασμένο από τα παιδικά χρόνια πόνο, κάποιους φόβους», αναφέρει η Βικτώρια Καρυπίδου.
Η ίδια, δούλεψε πρόσφατα το θέμα με την «πρόθεση», καθώς όπως λέει, είχε καταλάβει πως προφανώς δεν πετυχαίνει κάποια μεγάλα σχέδια, επειδή δεν υπάρχει δυνατή πρόθεση.
«Δούλεψα πολύ εντατικά τον Δεκέμβριο με αυτόν τον αλγόριθμο, και όντως με την ενίσχυση της πρόθεσης είχα σχεδιάσει κάποιο πρόγραμμα για το ’25 που είχε να κάνει με το δημιουργικό κομμάτι. Έτσι όπως βρίσκουμε τις λύσεις, έγινε η πρόταση για αυτήν την έκθεση. Δηλαδή τα σχέδια βγήκανε έξω από τη ψυχή μου, έξω από τους φακέλους μου και παρουσιάστηκαν στον κόσμο», τονίζει με ενθουσιασμό. «Με τη μέθοδο αυτή, δημιουργώντας γραμμές, σχέδια, εστιάζοντας και αναλύοντας κάτι, όταν το κάνουμε σε επανάληψη, δημιουργούμε καινούργιες ομάδες νευρώνων, οπότε μιλάμε και για την καινούργια νευροπλαστικότητα», καταλήγει.
Την επιμέλεια στις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ έχει ο Γιάννης Αργυριάδης.
Β. Καζ.
*Τις φωτογραφίες παραχώρησε ο Βασίλης Βαρσακέλης