Η ανθρωπιστική οργάνωση Γιατροί χωρίς Σύνορα (MSF) και η γερμανική μκο Sea-Watch ανακοίνωσαν σήμερα την επικείμενη έναρξη μιας κοινής αποστολής έρευνας και διάσωσης μεταναστών στη Μεσόγειο, όπου κανένα ανθρωπιστικό σκάφος δεν επιχειρεί από τις αρχές Ιουλίου την ώρα που ο αριθμός των σκαφών που αναχωρούν από τη Λιβύη και την Τυνησία πολλαπλασιάζεται.
Οι δύο οργανώσεις αναμένεται να χρησιμοποιήσουν ένα νέο σκάφος, το Sea-Watch-4, που βρίσκεται τώρα αγκυροβολημένο στην Ισπανία στο λιμάνι της Μπουριάνα.
«Ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να αναχωρήσουμε από την Ισπανία γύρω στις 10 ή στα μέσα Αυγούστου», δήλωσε στο AFP, η Χασίμπα Χατζ Σαχράουι, αρμόδια για ανθρωπιστικές υποθέσεις στους MSF, που θα παράσχουν μια ιατρική ομάδα προκειμένου να συμπληρώσει το πλήρωμα που έχει ετοιμαστεί από τη Sea-Watch.
Η αποστολή είναι «απαραίτητη» επειδή «αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα σκάφος μκο στη θάλασσα», είπε.
Το τελευταίο σκάφος που επέστρεψε από την κεντρική Μεσόγειο, το Ocean Viking –που είχε ναυλωθεί από τη μκο Μεσόγειος SOS– έδεσε στη Σικελία στις αρχές Ιουλίου με 180 μετανάστες, προτού ακινητοποιηθεί από τις ιταλικής αρχές για “τεχνικούς λόγους”.
Πριν από αυτήν την τελευταία αποστολή, οι MSF εργάστηκαν για τέσσερις μήνες με τη Μεσόγειος SOS, στη διάρκεια των οποίων οι δύο μκο εκτιμούν ότι διέσωσαν κάπου 30.000 ανθρώπους που είχαν αναχωρήσει από τη Λιβύη. Κατά την άφιξή τους στη χώρα αυτή, που έχει βυθιστεί στο χάος και είναι το τελευταίο στάδιο πριν από την Ευρώπη, οι μετανάστες πέφτουν στα χέρια διακινητών και παραστρατιωτικών που ενεργούν ατιμώρητοι.
Όμως η υγειονομική κρίση που προκάλεσε η Covid-19 οδήγησε στο χωρισμό των δρόμων των δύο οργανώσεων τον Απρίλιο. Οι MSF ήθελαν να συνεχίσουν τις διασώσεις παρά το κλείσιμο των λιμανιών της Ιταλίας και της Μάλτας στους μετανάστες, ενώ η Μεσόγειος SOS εκτιμούσε τότε ότι δεν ικανοποιούνταν οι συνθήκες ασφάλειας.
Ο νέος εταίρος των MSF, η Sea-Watch, που έγινε γνωστή για τη σύλληψη της πρώην καπετάνισσας του Sea-Watch 3, Καρόλα Ρακέτε, τον Ιούνιο του 2019, η οποία οδήγησε το πλοίο στο νησί Λαμπεντούζα προκειμένου να αποβιβάσει περίπου 40 μετανάστες παρά την απαγόρευση των ιταλικών αρχών.
Το νέο σκάφος, που αγοράστηκε χάρη στην οικονομική υποστήριξη μιας συμμαχίας πολιτών, της United 4 Rescue, που ιδρύθηκε από τη γερμανική προτεσταντική Εκκλησία, «είναι η κατηγορηματική απάντηση της κοινωνίας των πολιτών στη ρατσιστική πολιτική της ΕΕ, που προτιμά να αφήνει τους ανθρώπους να πνίγονται παρά να φθάνουν στις ευρωπαϊκές ακτές», εκτίμησε.
Το 2020 σημαδεύτηκε από μια αύξηση των σκαφών που διαπλέουν την κεντρική Μεσόγειο, την πιο φονική μεταναστευτική διαδρομή στον κόσμο, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (HCR).
Από τις αρχές Ιανουαρίου έως τα τέλη Ιουλίου, οι προσπάθειες διέλευσης της Μεσογείου από τη Λιβύη αυξήθηκαν κατά 91%, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι, αντιπροσωπεύοντας 1.481 ανθρώπους που ξεκίνησαν το ταξίδι. Εκείνες με προέλευση την Τυνησία, με 10.174 ανθρώπους, έχουν αυξηθεί κατά 462%.
«Οι αναχωρήσεις εκτινάχθηκαν στη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης. αν και δεν υπήρχε καμία μκο στην κεντρική Μεσόγειο», παρατηρεί στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Βενσάν Κοστέλ, απεσταλμένος της HCR για την κεντρική Μεσόγειο. «Άρα βλέπουμε ότι δεν υπάρχει δέλεαρ», όπως λένε συχνά όσοι αντιτίθενται στη δράση των μκο.
Ο αξιωματούχος καλεί «να μονιμοποιηθεί η συνθήκη της Μάλτας». Σχεδιασμένη τον περασμένο Σεπτέμβριο από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Μάλτα, αναμένεται να διευκολύνει την αποβίβαση καθιστώντας αυτόματη την υποδοχή των μεταναστών από αρκετές ευρωπαϊκές χώρες εθελοντές. Όμως με την πανδημία, ο μηχανισμός αυτός είχε ανασταλεί.