Το έργο της Διώρυγας της Κορίνθου χαρακτηρίζεται ως το πιο εντυπωσιακό εγχείρημα του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρωνα στην Ελλάδα, το 67 μ.Χ. Αν και προηγήθηκαν άλλοι που είχαν εξετάσει τη διάνοιξη ως ένα έργο που θα βελτίωνε τις ναυτιλιακές διαδρομές στη Μεσόγειο -ο Περίανδρος, ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Καλιγούλας-, ο Νέρωνας ήταν εκείνος που πέτυχε να ξεκινήσουν τα έργα εκσκαφών, παρακολουθώντας μάλιστα προσωπικά την πορεία τους.
Με αναφορά στην ιστορία της Διώρυγα της Κορίνθου ο Έρικ Βάρνερ (Eric Varner) από το Πανεπιστήμιο Emory των ΗΠΑ, άνοιξε το πρόγραμμα των επιστημονικών παρουσιάσεων στο 19o Διεθνές Συνέδριο «Σύγχρονες Τάσεις στην Κλασική Φιλολογία (Trends in Classics)», που διοργάνωσαν ο Τομέας Κλασικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ, σε συνεργασία με το Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Duke και το Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Oberlin College & Conservatory.
Στο εργοτάξιο της Διώρυγας της Κορίνθου, όπως ανέφερε ο κ. Βάρνερ, απασχολούνταν περί τους 10.000 εργάτες, ανάμεσα τους 6.000 αιχμάλωτοι πολέμου που έστειλε ο Βεσπασιανός από την Ιουδαία. Οι μηχανικοί του Νέρωνα είχαν υπολογίσει με τόσο μεγάλη ακρίβεια τη διαδρομή της διώρυγας, ώστε την ακολούθησαν πιστά οι σύγχρονοι μηχανικοί που τελικά ολοκλήρωσαν το έργο το 1893. Οι «Νερώνιες» τάφροι που αποκαλύφθηκαν από τις σύγχρονες ανασκαφές ποικίλλουν σε βάθος από 3 έως 50 μέτρα και εκτιμάται ότι απομακρύνθηκαν περισσότερα από μισό εκατομμύριο κυβικά μέτρα γης.
Ο καθηγητής μίλησε ευρύτερα για πολιτιστικό πρόγραμμα του Νέρωνα, εστιάζοντας στις καλλιτεχνικές και αρχιτεκτονικές επιδιώξεις του αυτοκράτορα και στις επιχειρήσεις του στην Ελλάδα, που όπως είπε, υπήρξαν καλά ενορχηστρωμένο συστατικό ενός ευρύτερου πολιτιστικού προγράμματος, ενώ ο φιλελληνισμός της ελληνικής περιοδείας του εμφυσήθηκε στη Ρώμη ως μέρος ενός συντονισμένου γεωαισθητικού προγράμματος.
Το φετινό θέμα του συνεδρίου «Trends in Classics» επικεντρώνεται στον Νέρωνα και την Eποχή του καθώς οι διοργανωτές παρατήρησαν ότι μόνο την τελευταία δεκαετία έχουν δημοσιευθεί δύο «Companions, έχουν διοργανωθεί τρεις μεγάλες μουσειακές εκθέσεις, έχουν πραγματοποιηθεί νέες ανασκαφές στη Domus Aurea και έχουν κυκλοφορήσει αρκετές βιογραφίες που έχουν ως στόχο να ρίξουν νέο φως στον διαβόητο πέμπτο αυτοκράτορα της Ρώμης και στα έτη 54-68 μ.Χ.
Η Νερώνεια Περίοδος, άλλωστε, συνέχισε και μετά τον θάνατο του αυτοκράτορα. Κατά τους αιώνες που ακολούθησαν την αυτοκτονία του, το 68 μ.Χ., διαφορετικές περίοδοι αναδιαμόρφωσαν την προσωπική τους αντίληψη για τον Νέρωνα και την Εποχή του: ξεκινώντας με τη φλαβιανή επανασύνθεση της εικόνας του και τη χριστιανική κατασκευή του μύθου του Νέρωνα ως Αντίχριστου, συνεχίζοντας με την επίδραση των συγγραφέων της Νερώνειας περιόδου στην πρώιμη σύγχρονη ποιητική, καθώς επίσης και στην πρόσληψη του αυτοκράτορα κατά τα τέλη του 19ου αιώνα ως παραδείγματος παρηκμασμένου ανδρισμού, και τέλος καταλήγοντας με την εκμετάλλευση του Νέρωνα από το Hollywood ως φορέα θεάματος.
Στο συνέδριο συμμετέχουν 22 ομιλητές από διαφορετικούς ακαδημαϊκούς χώρους των αρχαιογνωστικών επιστημών, εστιάζοντας στη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία, την τέχνη και την αρχιτεκτονική κατά την ηγεμονική διακυβέρνηση του Νέρωνα.
Σ.Α.