Παράσταση με στοιχεία μαύρης κωμωδίας «τρέχει» πάνω διάδρομο γυμναστηρίου

Καθώς ο κινούμενος ιμάντας περιστρέφεται με σταθερή ταχύτητα, η χρήστης συντονίζει το βηματισμό της και εκτός από την ίδια, «τρέχει» και η σκέψη της. Ο διάδρομος πάνω στον οποίο ασκείται, της δίνει έμπνευση και αποτελεί το βασικό θέμα για το επόμενο έργο της. Ο «Διάδρομος», μετά από μία μεγάλη πορεία που διένυσε και ο ίδιος, γίνεται «Διάδρομος 2» και έρχεται να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη, στον Πολυχώρο Τέχνης Alte Fablon.

Πρόκειται για τον μονόλογο της γνωστής τραγουδοποιού και θεατρικής συγγραφέα Ευσταθίας, με τον Δημήτρη Χαβρέ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, τον οποίο ερμηνεύει …πάνω στο διάδρομο. «Είναι ένας φουτουριστικός μονόλογος με στοιχεία μαύρης κωμωδίας. Δηλαδή αυτός που θα έρθει να δει την παράσταση θα γελάσει, θα προβληματιστεί, θα βρει κομμάτια αυτού του χαρακτήρα στον ίδιο. Και στο τέλος, παίρνει την απάντηση για ποιο λόγο αυτός ο χαρακτήρας, κάνει διάδρομο επί μία ώρα», δηλώνει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Δημήτρης Χαβρές.

Ο ίδιος παραδέχεται πως έχει αγαπήσει ιδιαίτερα τον τύπο που υποδύεται, ενώ χρειάστηκε πολύμηνη προπόνηση για να …θυμίσει στο σώμα του -ως πρώην παίκτης του μπάσκετ- πώς μπορεί να αντεπεξέλθει στον απαιτητικό μονόλογο συνδυάζοντας την υποκριτική με τη φυσική άσκηση και πώς να ηρεμεί η ανάσα του από το τρέξιμο, για να μη χάνεται ο λόγος. «Στη διάρκεια της παράστασης κάνω το cardio, που είναι ένα πρόγραμμα αυξομείωσης της ταχύτητας με ανηφόρες και κατηφόρες… Χρειάστηκε να κάνω έξι μήνες προπόνηση για να ξαναθυμηθεί το σώμα μου τη γυμναστική και τους τελευταίους δύο μήνες μπήκε και το κείμενο», αναφέρει.

Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει η Μάνια Παπαδημητρίου, η οποία επίσης έπαιξε το ρόλο, στην πρώτη εκδοχή της παράστασης. «Όταν γράφτηκε έμοιαζε με ένα …μελλοντολογικό κείμενο. Μια γυναίκα αποκομμένη πλήρως από το συναίσθημα και κάθε ικανότητα κρίσης καταπίνει αμάσητα όλα τα σλόγκαν και τα μιμίδια της νέας εποχής που της παρουσιάζεται ως κανονικότητα, ενώ αποδεικνύεται δυστοπία. Μέσα από χιούμορ και φανταστικές καταστάσεις, μας δινόταν μια εικόνα του μέλλοντος που σε έκανε να γελάς και να κλαις μαζί. Σήμερα, μόλις 11 χρόνια μετά, το κείμενο μοιάζει να έχει επιβεβαιωθεί σε πολλά του σημεία. Βρισκόμαστε ήδη μέσα σε μια κοινωνική συνθήκη όπου ο άνθρωπος όχι μόνο δεν αντιλαμβάνεται το συναίσθημα του, αλλά σιγά σιγά δεν γνωρίζει και τη σημασία του να υπάρχει κάποιο συναίσθημα. Επίσης μπερδεύεται με τις λέξεις και τις έννοιες όπως δικαιοσύνη, ελευθερία, ελεύθερη επιλογή και ενώ νομίζει πως τα γνωρίζει και τα έχει κατακτήσει στην ουσία δεν ξέρει ούτε τι είναι όλα αυτά. Ο άνθρωπος μεταμορφώνεται σε ρομπότ αλλά δεν τα καταφέρνει και καλά και άρα τα αληθινά ρομπότ που ο ίδιος έφτιαξε τον εκτοπίζουν από τη δουλειά του», αναφέρει στο σκηνοθετικό της σημείωμα.

Κι ενώ οι αλλαγές στο κείμενο από τότε έως τώρα είναι πολύ μικρές, αυτό που σίγουρα άλλαξε, είναι η ανώτερη ταχύτητα του διαδρόμου, από τα 7 χλμ/ώρα της Μάνιας Παπαδημητρίου, στα 11 του Δημήτρη Χαβρέ. «Ήταν μια πολύ μεγάλη πρόκληση για τη Μάνια. Γιατί εκτός από ότι το έπαιζε το 2011, σκηνοθέτησε και τον εαυτό της. Και τώρα έπρεπε να σκηνοθετήσει εμένα, έναν άνθρωπο ύψους 1,96, και έπρεπε να το προσαρμόσει πάνω στο δικό μου το σώμα», σημειώνει ο ηθοποιός. Λέει ακόμα πως ήταν πολύ δημιουργικός ο τρόπος που δούλεψε μαζί της, δοκίμασαν πολλά πράγματα, αλλά βοήθησε το γεγονός ότι γνωρίζονταν υποκριτικά, από προηγούμενη συνεργασία τους. «Η μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσά μας είναι ότι είναι άλλη η υποκριτική της Μάνιας, μιας γυναίκας μιας άλλης σχολής, του Θέατρου Τέχνης, από εμένα της σχολής Βεάκη. Εγώ έχω μπει στη διαδικασία ο χαρακτήρας μου να είναι πιο άμεσος, να έχει μεγαλύτερη επαφή με τον κόσμο που βρίσκεται γύρω μου», προσθέτει. 

Κυρίαρχα στην παράσταση είναι το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός, μέσα από τη λογική του stand up comedy. «Το χιούμορ που υπάρχει μέσα σ’ αυτόν το χαρακτήρα είναι μία ένεση αισιοδοξίας μέσα στην παράσταση. Το 2011 με τη Μάνια το έργο ήταν …επιστημονικής φαντασίας, το 2025 όμως ζούμε μέσα σε αυτό πια. Κι όταν γελάς, αμέσως συνειδητοποιείς “ ωχ γελάω; Γιατί γελάω, αφού είμαι μέσα σε αυτό”», καταλήγει ο Δημήτρης Χαβρές, αποκαλύπτοντας ότι η συνειδητοποίηση που παίρνει ο θεατής την ώρα του φινάλε, είναι στα όρια του συγκλονιστικού.  

Ο «Διάδρομος 2» ανεβαίνει στο Alte Fablon (Φιλίππου 71 & Χριστοπούλου) την ερχόμενη Παρασκευή στις 21:15, το Σάββατο με διπλή παράσταση στις 19:15 και 21:15 και την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου στις 19:15. Η βραδιά ανοίγει με την Ελισάβετ Χαβρέ στο πιάνο και στο τραγούδι, να ερμηνεύει γνωστά τραγούδια που έχει εμπνευστεί από το μονόλογο.  
Βαρβάρα Καζαντζίδου
 

©amna.gr
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com