«Η Ανάσταση του Χριστού μάς ενδυναμώνει και δίνει σε όλους μας πίστη, μας δίνει ζωή από τη Ζωή Του, μια ζωή αγία, μια ζωή που νικά ακόμη και τον ίδιο τον θάνατο, μια ζωή ατελεύτητη χωρίς τέλος, όπου η επίγεια εξουσία του θανάτου δεν έχει πλέον δύναμη. Γι’ αυτό έχουμε ελπίδα και η ελπίδα μας δεν είναι απλώς ένα συναίσθημα ή μόνον μία επιθυμία, αλλά μία βεβαιότητα θεμελιωμένη “επί τον λίθον”, που είναι ο Χριστός», σημειώνει, μεταξύ άλλων, στο μήνυμά του για το Πάσχα ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Ιωάννης.
Εξάλλου, ο νέος Προκαθήμενος αναφέρεται στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο και επισημαίνει: «Αυτό το Πάσχα δεν έχουμε ανάμεσά μας τον αγαπημένο μας Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο. Αλλά οι καρδιές μας παρηγορούνται γνωρίζοντας ότι τώρα αυτός πρεσβεύει για εμάς κοντά στον Κύριο, διότι “Ουκ έστιν ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων” (Ματθ. 22:32). Πιστεύουμε ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή μιας νέας ζωής εν Κυρίω».
Αναλυτικά το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Ιωάννη:
Το Πάσχα είναι η ανάμνηση της Αναστάσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η θεμελιώδης αλήθεια της πίστεως και της ζωής μας. Εάν δεν υπήρχε Ανάσταση, εάν δεν είχε νικηθεί ο θάνατος, τότε «κενόν άρα το κήρυγμα ημών, κενή δε και η πίστις υμών» (Α’ Κορ. 15:14), τονίζει ο μέγας Απόστολος, διότι μόνον με την Ανάσταση του Χριστού η ανθρώπινη φύση μας απέκτησε την αληθινή της σημασία και το αληθινό της νόημα. Η νίκη Του επί του θανάτου είναι μία παγκόσμια νίκη, για όλες τις εποχές και για όλους τους λαούς, νίκη για την οποία δικαιούνται να χαίρονται όλοι οι άνθρωποι. Κάθε άλλη νίκη στον κόσμο δημιούργησε διαιρέσεις και συνεχίζει να διαιρεί τους ανθρώπους μεταξύ τους. Όταν κάποιος κερδίζει, κάποιος άλλος χάνει. Ο ένας χαίρεται και ο άλλος λυπάται. Ενώ η Ανάσταση του Χριστού είναι πηγή χαράς για όλους, πρέπει να χαίρονται όλοι, επειδή ο θάνατος νικήθηκε, ο κοινός εχθρός όλων των ανθρώπων.
Αυτό το Πάσχα δεν έχουμε ανάμεσά μας τον αγαπημένο μας Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο. Αλλά οι καρδιές μας παρηγορούνται γνωρίζοντας ότι τώρα αυτός πρεσβεύει για εμάς κοντά στον Κύριο, διότι «Ουκ έστιν ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων» (Ματθ. 22:32). Πιστεύουμε ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή μιας νέας ζωής εν Κυρίω. «Ει εν τη ζωή ταύτη ηλπικότες εσμέν εν Χριστώ μόνον, ελεεινότεροι πάντων ανθρώπων εσμέν» (Α’ Κορ. 15:19).
Η Ανάσταση του Χριστού μας ενδυναμώνει και δίνει σε όλους μας πίστη, μας δίνει ζωή από τη Ζωή Του, μια ζωή αγία, μια ζωή που νικά ακόμη και τον ίδιο τον θάνατο, μια ζωή ατελεύτητη χωρίς τέλος, όπου η επίγεια εξουσία του θανάτου δεν έχει πλέον δύναμη. Γι’ αυτό έχουμε ελπίδα και η ελπίδα μας δεν είναι απλώς ένα συναίσθημα ή μόνον μία επιθυμία, αλλά μία βεβαιότητα θεμελιωμένη «επί τον λίθον», που είναι ο Χριστός. Το Πνεύμα και ο Λόγος του έσπειραν τον σπόρο της ζωής εκεί όπου βασίλευε ο θάνατος, διέδωσαν το φως εκεί όπου ήταν το σκοτάδι και σκόρπισαν χαρά παντού όπου υπήρχε φόβος και θλίψη. Πέρασε μέσα από τους τάφους των κεκοιμημένων, σκορπίζοντας τα άνθη της αιωνιότητας.
Βεβαίως γνωρίζουμε καλά τις δυσκολίες αυτής της ζωής. Στον κόσμο υπάρχουν αδικία και πόλεμοι, φτώχεια και βάσανα, ασθένειες και θάνατος, που συχνά μπορούν να οδηγήσουν τους ανθρώπους σε απόγνωση. Ο εγωισμός και η απληστία έχουν δηλητηριάσει και παραμορφώσει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, αποξενώνοντάς και απομονώνοντας τον ένα από τον άλλον. Η απομάκρυνση από τις αξίες, από την αγάπη, τη δικαιοσύνη, τη συμπόνια και ιδιαίτερα από την παρουσία του Θεού στην καθημερινή μας ζωή, δημιουργεί ένα πνευματικό σκοτάδι, θολώνοντας τον ανθρώπινο νού και συγχέοντας το νόημα της ζωής. Το πνευματικό σκοτάδι είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την είσοδο στην αληθινή ζωή και τη λύτρωση.
Αλλά όσο μεγαλύτερο είναι το σκοτάδι, τόσο περισσότερο είναι αναγκαίο το φως. Αυτή την αγία ημέρα, όλοι είμαστε καλεσμένοι να συμμετάσχουμε σε αυτή τη χαρά, διότι μόνον όταν βιώνουμε στη ζωή μας το λυτρωτικό φως της Αναστάσεως, η ύπαρξή μας μπορεί να μεταμορφωθεί και να φτάσει στην πληρότητά της. Έχουμε τη βεβαιότητα ότι η αγάπη Του είναι ισχυρότερη από το μίσος, η ζωή εν Αυτώ, ισχυρότερη από τον θάνατο και ελπίδα μας στον Χριστό ισχυρότερη από την απόγνωση. Αυτός είναι η ελπίδα μας «οι δε υπομένοντες τον Κύριον αλλάξουσιν ισχύν, πτεροφυήσουσιν ως αετοί, δραμούνται και ου κοπιάσουσι, βαδιούνται και ου πεινάσουσιν» (Ησ. 40:31).
Αν λάμψει το φως της αναστάσεως στη ζωή μας, τότε και οι ανθρώπινες σχέσεις θα φωτιστούν. Έχουμε δημιουργηθεί ως κοινωνικά όντα και είμαστε προορισμένοι για να ζούμε σε κοινωνία ο ένας με τον άλλον και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, σεβόμενοι την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπινου προσώπου, ιδιαίτερα των ανθρώπων σε ανάγκες και δυσκολίες. Οι θυσίες όπως και η θεραπεία δεν είναι εύκολες, αλλά είναι απαραίτητες. Διότι, αν δεν βιώσουμε τον πόνο του Σταυρού, δεν θα βιώσουμε ούτε τη χαρά, τη ζωή και το φως της Αναστάσεως.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,
κατά τη περίοδο του Πάσχα ψάλλουμε: «δράμετε και τω κόσμω κηρύξατε, ως ηγέρθη ο Κύριος, θανατώσας τον θάνατον· ότι υπάρχει Θεού Υιός, του σώζοντος το γένος των ανθρώπων». Ίσως σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο κόσμος μας χρειάζεται το μήνυμα του Πάσχα, διότι η Ανάσταση δεν είναι απλώς ένα γεγονός του παρελθόντος, αλλά μία συνεχής πνευματική εμπειρία για κάθε εποχή, για κάθε γενιά και για κάθε άνθρωπο. Η Ανάσταση του Χριστού δίνει ελπίδα, φως και χαρά στη ζωή μας και δεν μας αφήνει να πνιγούμε στο πέλαγος της θλίψεως. Όσο δύσκολα και αν είναι τα προβλήματά μας, μας υπόσχεται ένα εντελώς διαφορετικό μέλλον.
Η Ανάσταση του Χριστού δεν είναι ένα γεγονός και ένας εορτασμός που αφορά μόνον σε Αυτόν, αλλά και σε όλους εμάς, διότι μας έκανε μετόχους της Αναστάσεώς Του, με την πληρότητα της ανθρωπίνης φύσεώς του. Η Ανάστασή Του αγγίζει και μεταμορφώνει όλους τους ανθρώπους, καθώς προσφέρει στην ανθρώπινη ύπαρξη μια νέα ζωή και γίνεται ο δείκτης της τελικής ολοκλήρωσης της ανθρώπινης φύσεώς μας. «Αυτός που σήμερα αναστήθηκε θα με ανανεώσει στο πνεύμα και θα με ενδύσει με τον καινόν άνθρωπο» – υπογραμμίζει ο ‘Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Αναστάσεως ημέρα, και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει, και αλλήλους περιπτυξώμεθα. Είπωμεν αδελφοί, και τοις μισούσιν ημάς· Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει, και ούτω βοήσωμεν· Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος».
Με αγάπη Αναστάντος Χριστού