Κ. Μπανιώτης: «Δεν αρκεί να έχουμε μυς και κοιλιακούς μόνο στο σώμα – Πρέπει να έχουμε και στο μυαλό»

«Για εμένα τα βασικά πράγματα στη ζωή είναι η Παιδεία, ο Αθλητισμός, το Θέατρο και η Μουσική. Όχι ξεχωριστά, όλα μαζί. Με αυτά δομείς έναν άνθρωπο. Δεν αρκεί να έχουμε μυς και κοιλιακούς μόνο στο σώμα. Πρέπει να έχουμε και στο μυαλό», υποστήριξε ο κορυφαίος Έλληνας άλτης του ύψους Κώστας Μπανιώτης μιλώντας στο ΕΤΒΑVIPE Studio. Ένα  studio που στήθηκε σε συνεργασία της ΕΤΒΑ ΒΙ.ΠΕ. ΑΕ με το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ), εντός του Επιχειρηματικού Πάρκου της Κομοτηνής με στόχο την προβολή της τοπικής επιχειρηματικότητας.
Οικοδεσπότες αυτήν τη φορά δεν ήταν μόνο ο δημοσιογράφος του ΑΠΕ-ΜΠΕ, Βασίλης Λωλίδης και ο υπεύθυνος Τύπου της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ, Γιώργος Αλοίμονος. Στην παρέα τους προστέθηκε και ο φοιτητής και μέλος της ομάδας TEDx του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ), Σαράντης Αντωνίου, ο οποίος και έθεσε την πρώτη ερώτηση στον κ. Μπανιώτη: «Όλοι γνωρίζουμε ότι στην περιφέρεια δεν υπάρχουν επαρκείς αθλητικές υποδομές. Εσύ πώς διαχειρίστηκες αυτήν την πρόκληση στην καριέρα σου ως αθλητής;» τον ρώτησε.
Ελλείψεις σε υποδομές και προσαρμογή
Ο άλλοτε πρωταθλητής του ύψους και νυν προπονητής σε ομάδα της πατρίδας του, Κομοτηνής, συμφώνησε ότι στην περιφέρεια υπάρχουν ελλείψεις σε αθλητικές υποδομές, αν και, όπως είπε, «εμείς εδώ, στην Κομοτηνή, είμαστε τυχεροί καθώς έχουμε το ΔΠΘ και το ΤΦΑΑ που είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και είναι αρωγός σε κάθε μας προσπάθεια». Μιλώντας, όμως, για άλλες περιοχές ανέφερε ότι «τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα και ειδικά στον κλασικό αθλητισμό γιατί δεν υπάρχουν πολλοί κλειστοί χώροι».
Προχώρησε, όμως, το σκεπτικό του λέγοντας ότι «για έναν αθλητή, η έλλειψη υποδομών δεν πρέπει να τον απομακρύνει από αυτό που αγαπά, γι’ αυτό πρέπει να προσαρμοστεί στις συνθήκες που υπάρχουν και να συνεχίσει». Εξάλλου, αυτό έκανε και ο ίδιος όταν επέστρεψε στα πάτρια εδάφη, αφού προηγουμένως είχε περάσει από τα καλύτερα κέντρα προετοιμασίας, παγκοσμίως. «Όταν επέστρεψα ήξερα τι θα βρω, οπότε και προσάρμοσα την προπόνησή μου σε αυτές τις συνθήκες», σημείωσε. Αλλά, τόνισε ότι «μπορεί να συμβιβάστηκα με τις υποδομές, δεν έκανα, όμως, καμία έκπτωση στη φιλοσοφία βάσει της οποίας ασχολούμαι με τον αθλητισμό […] Για εμένα αθλητισμός είναι το “ξεπερνάω τον εαυτό μου”. Εγώ τον ξεπέρασα στα 2.34μ (σ.σ. αυτή ήταν η καλύτερη προσωπική επίδοσή του στο ύψος). Το ζήτημα, λοιπόν, είναι να ξεπερνάμε τον εαυτό μας».
Πρέπει να έχεις και προσωπικότητα
Για τον πρωταθλητή Κώστα Μπανιώτη το να γυμναστείς και να γίνεις σωματικά πολύ καλός δεν αρκεί από μόνο του, πρέπει να έχεις και προσωπικότητα. «Αν δούμε, όλοι οι αθλητές που τους θεωρούμε ξεχωριστούς είναι αυτοί που έχουν προσωπικότητα, που έχουν κοσμοθεωρία και αντίληψη για τον κόσμο και τα πράγματα». Η αντίληψη που θέλω εγώ να περάσω στα νέα παιδιά της περιοχής είναι: Μπορεί να έχουμε αυτές τις συνθήκες, όμως, αν θέλουμε τότε μπορούμε και με αυτές να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας και να γίνουμε πρωταθλητές», επεσήμανε.
Αναφερόμενος στη στιγμή που αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση ως αθλητής υπογράμμισε: «Σταμάτησα την ώρα που ένιωσα μέσα μου τη φθορά. Μάλιστα, καθυστέρησα γιατί λόγω Covid η Ολυμπιάδα πήγε έναν χρόνο αργότερα. Θα είχα σταματήσει πιο νωρίς. Ένιωθα πλέον διαφορετικά». «Όταν δεν ανυπομονείς να πας στην προπόνηση, όταν δεν ανυπομονείς να πιέσεις τον εαυτό σου, όταν δεν ανυπομονείς να δεις τα όριά σου, εκεί είναι που τελειώνει για σένα ο αθλητής», σημείωσε.
Μεμονωμένο συναίσθημα
Ερωτηθείς για το μπούλινγκ και πώς θα μπορούσαν οι νέοι να μάθουν να σέβονται ο ένας τον άλλο απάντησε: «Αυτό, αλήθεια, είναι πολύ δύσκολο. Αυτή η γενιά είναι ιδιαίτερη. Εγώ είμαι 38 χρονών και δεν μπορώ να την καταλάβω. Είναι μια γενιά που έχει ταχύτατη και απεριόριστη πληροφόρηση αλλά δεν αισθάνεται εύκολα γιατί έχει μονωμένο το συναίσθημα. Αν έχεις μονωμένο συναίσθημα δεν μπορείς να έχεις ενσυναίσθηση, να καταλάβεις ότι στενοχωρείς και προσβάλεις τον άλλο». […] «Αυτό που παρατηρώ στη νέα γενιά μέσω του αθλητισμού είναι ότι τα παιδιά, πλέον, δεν μπορούν να ζοριστούν. Αν κάτι τους ζορίζει, προτιμούν, από το να βιώσουν την κούραση, τον πόνο ή την αποτυχία, να εγκαταλείψουν και να πάνε κάπου αλλού. Αν κι εκεί ζοριστούν, θα φύγουν κι από εκεί για να πάνε αλλού. Δεν μπορούν να κάτσουν και να πουν, εγώ έχω αυτόν τον στόχο, θα πονέσω, αλλά ξέρω πως όποιος κάνει αθλητισμό στις δέκα φορές οι οκτώ είναι αποτυχία».
Στην ερώτηση εάν ο ίδιος ως παιδί δέχτηκε μπούλιγκ απάντησε πως δεν έζησε κάτι που να ήταν σημαντικό και να τον στιγμάτισε.
Με αφορμή όσα είπε ο Κώστας Μπανιώτης περί «μονωμένου συναισθήματος», ο Γιώργος Αλοίμονος ρώτησε τον φοιτητή της παρέας, τον Σαράντη, αν πιστεύει πως «η γενιά του έχει μονωμένο συναίσθημα» κι εκείνος απάντησε: «Πιστεύω ότι αυτό έχει να κάνει περισσότερο με το πόσο ο καθένας δουλεύει με τον εαυτό του, ώστε να καταλάβει πως αλληλοεπιδρά με τους άλλους». «Είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια αλόγιστη πρόσβαση σε πληροφορίες κι αυτό δεν σου επιτρέπει να αφιερώσεις χρόνο σε πράγματα στα οποία αφιέρωναν οι προηγούμενες γενιές. Ακόμη και το να πας για έναν καφέ ή να κάνεις μια συζήτηση με κάποιον, πλέον γίνεται μέσω μηνυμάτων, από το messenger … Οπότε, χάνουμε την αλληλεπίδραση κι αυτό μας δυσκολεύει στο να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε ποιος είναι ο άνθρωπος απέναντί μας. Η επικοινωνία έχει γίνει λίγο πιο άτυπη, λίγο πιο εικονική, οπότε έχουμε χάσει το περιθώριο να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε συναισθήματα» […] «Υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι η τελευταία γενιά είναι λίγο χειρότερη από τις προηγούμενες στην αναγνώριση συναισθημάτων», πρόσθεσε.
Αθλητισμός και πρωταθλητισμός
Στην ερώτηση του Σαράντη προς τον φιλοξενούμενυ για τη διαφορά μεταξύ αθλητισμού και πρωταθλητισμού και πώς τη βιώνει ένας αθλητής αυτήν την αλλαγή μέσα του, ο Κώστας Μπανιώτης, μεταξύ άλλων, απάντησε: «Ο πρωταθλητισμός είναι καθαρά θέμα τού πώς έχει γεννηθεί ένα παιδί, τι δυνατότητες έχει σωματικά και βεβαίως πώς έχει δομήσει την προσωπικότητά του. Θα βρεθούν παιδιά με παρόμοιες σωματικές δυνατότητες αλλά αυτός που θα γίνει πρωταθλητής θα είναι αυτός που θα έχει δουλέψει για να γίνει πρωταθλητής και ως προσωπικότητα».
Εκτός από προπονητής, ο Κώστας Μπανιώτης κάνει αυτό το διάστημα και το μεταπτυχιακό του στο ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής πάνω στη φυσιολογία της άσκησης. Αυτά που θα τον θύμωναν από έναν μαθητή του είναι, όπως είπε, το να είναι κάποιος ισχυρός σωματικά και να υποτιμήσει κάποιον που δεν είναι. Θα τον θύμωνε, επίσης, αν κάποιος επιχειρούσε να του χαλάσει τη φιλοσοφία του αθλητισμού που αυτός πρεσβεύει όπως και όποιος καταφεύγει διαρκώς σε δικαιολογίες για να μην κάνει κάτι. «Τα πράγματα», όπως τόνισε, «είναι απλά. Ή θα σταματήσουμε ή θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε».
Θαυμάζει τον Μίλτο και τον Γιάννη
Οι αθλητές που θαυμάζει περισσότερο αυτήν την εποχή είναι ο Μίλτος Τεντόγλου και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Για τον Μίλτο Τεντόγλου, τον οποίο γνωρίζει πολλά χρόνια, επσήμανε ότι «είναι ό,τι ακριβώς βλέπουμε», ενώ για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο υπογράμμισε πως «αποτελεί τρομερό παράδειγμα αθλητή, με ήθος και υπέροχη στάση».
Ερωτηθείς τι θα έλεγε σε ένα παιδί που έχει φοβία πως δεν θα τα καταφέρει, απάντησε: «Για εμένα είναι πολύ σημαντικό το κομμάτι των στόχων. Πρέπει να βρούμε μέσα μας τι είναι αυτό που μας ξεσηκώνει και να αφιερωθούμε σε αυτό. Και δεν πειράζει αν αποτύχουμε».
Η συζήτηση άνοιξε με ερώτηση του φοιτητή Σαράντη και έκλεισε με άλλη μία δική του: «Πόσο σημαντικό είναι για έναν φοιτητή που έχει γεμάτη από υποχρεώσεις καθημερινότητα να ασχοληθεί έστω και λίγο με τον αθλητισμό;».
Και η απάντηση ήταν: «Για μένα δεν υπάρχει η δικαιολογία “δεν έχω χρόνο”. Δηλαδή, άμα ερωτευτείς πώς βρίσκεις χρόνο κι ας έχεις 100 δουλειές να κάνεις. Το ίδιο ισχύει σε πολλά θέματα. Πρέπει να είσαι ερωτευμένος με αυτό που κάνεις κι ας έχεις 8 στις 10 φορές αποτυχία».
Τηλεοπτική συνέντευξη: Βασίλης Λωλίδης, Γιώργος Αλοίμονος.
Κείμενο: Μπάμπης Γιαννακίδης