Την εκτίμηση ότι η ελληνική ναυτιλία θα μπορέσει να μετακυλήσει το κόστος των δασμών στους ναυλωτές και να περάσει πιο εύκολα αυτή την περιπέτεια, εξέφρασε ο εφοπλιστής Παναγιώτης Λασκαρίδης σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στον δημοσιογράφο Νίκο Δρόσο, στο περιθώριο των εργασιών του 10ου Φόρουμ των Δελφών.
Ο κ. Λασκαρίδης αφού σημείωσε ότι «το καθεστώς των δασμών δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη καθώς κάθε λίγες ώρες τα πράγματα αλλάζουν», εξέφρασε την εκτίμηση ότι «θα υπάρξουν μεν κάποιες επιδράσεις και στη ναυτιλία αλλά αυτές θα είναι μεμονωμένες και σε ορισμένους μόνο τομείς, όπως είναι για παράδειγμα ο τομέας των εισαγωγών έτοιμων προϊόντων στην Αμερική».
«Η ναυτιλία έχει περάσει ξανά πολύ μεγάλες διαταραχές, παγκόσμιους πολέμους και υφέσεις μεγάλης κλίμακας. Λοιπόν, η ναυτιλία, η οποία μεταφέρει πάνω από 90% του παγκόσμιου εμπορίου, μπορεί να έχει μία προσωρινή κάμψη, μια προσωρινή δυσκολία σε ορισμένους τομείς. Αυτό όμως, σε γενικές γραμμές δεν νομίζω ότι θα επηρεαστεί σοβαρά», είπε χαρακτηριστικά.
Στην παρατήρηση του Νίκου Δρόσου ότι «στον ναυτιλιακό κόσμο λέγεται ότι οι εφοπλιστές βγάζουν χρήματα όχι από τη μεταφορά αντικειμένων, αλλά από τις αγοραπωλησίες πλοίων», ο κ.Λασκαρίδης είπε: «Άλλοτε βγάζουν από τις αγοραπωλησίες και άλλοτε από την χρήση των πλοίων και εξαρτάται από τον τρόπο που είναι προσανατολισμένη η κάθε μεγάλη εταιρεία. Προς το παρόν δεν έχουμε καμία μεταβολή, δεν ξέρουμε τίποτα. Πρέπει να ξέρετε ότι μέχρι την ημερομηνία που ανήγγειλε ο πρόεδρος Τραμπ τις αποφάσεις του, η ναυτιλία και γενικά η ναυλαγορά δεν πήγαινε καλά. Θα δούμε τώρα πώς θα συνεχίσει. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την ελληνική ναυτιλία, ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι θα περάσει την περιπέτεια αυτή κάπως πιο εύκολα, με την έννοια ότι τα πλοία μας είναι χρονοναυλωμένα σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από ό,τι άλλες ναυτιλίες. Κατά συνέπεια ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να μετακυλήσουμε και τα προβλήματα των δασμών, κυρίως όμως τις απειλές για τέλη σε κινέζικα πλοία που έχουν φτιαχτεί στην Κίνα ή που ανήκουν σε εταιρείες που έχουν κινέζικα πλοία κατασκευασμένα στην Κίνα. Θα μπορέσουμε να μετακυλήσουμε το κόστος αυτό στους ναυλωτές. Κατά συνέπεια, υπάρχει μια ανησυχία, αλλά όχι ότι θα υπάρξουν καταστροφικές συνέπειες».
Ερωτηθείς για τις αλλαγές που έγιναν στους κανονισμούς περί καυσίμων αλλά και στις αλλαγές στις ναυτιλιακές οδούς λόγω γεωπολιτικών εξελίξεων, ο κ. Λασκαρίδης είπε μεταξύ άλλων: «Οι δύο πόλεμοι που προηγήθηκαν δεν είχαν πολύ μεγάλη επίδραση στη ναυτιλία, εκτός από τα δεξαμενόπλοια, είτε αυτά έκαναν νόμιμη είτε παράνομη δουλειά. Για τα υπόλοιπα είδη πλοίων δεν είχαμε μεγάλη επίδραση».
Για το θέμα του Σουέζ είπε ότι «υπήρξε μία προσωρινή αναμπουμπούλα, η οποία όμως απορρίφθηκε εύκολα, διότι το μεγαλύτερο κόστος της παράκαμψης της Αφρικής περίπου ισοφαρίζεται από τα πολύ μεγάλα επιπλέον ασφάλιστρα πολέμου και το μεγάλο κόστος της διέλευσης από τη διώρυγα του Σουέζ. Συνεπώς για τους μεγάλους ναυλωτές, για τους μεγάλους εφοπλιστές δεν ήταν πολύ μεγάλη διαφορά ή να περάσουν με αυτές τις συνθήκες τεράστιων ασφαλίστρων και του σημερινού κόστους το Σουέζ είτε από το να περιπλεύσουν την Αφρική.[…] Τώρα για τους κανονισμούς περί καυσίμων, αυτό που έχω να πω είναι ότι οι κανονισμοί αυτοί δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμα. Κυρίως κινούνται γύρω από δύο πράγματα. Πρώτον, να βρούμε και να αποδείξουμε ότι το τάδε καύσιμο είναι αυτό που θα διαδεχθεί τα σημερινά που βασίζονται στον άνθρακα. Επ΄αυτού γίνονται έρευνες και μελέτες. […] Αφού καταλήξουμε στο ποιο θα είναι αυτό το νέο καύσιμο, πρέπει αυτό να γίνει και διαθέσιμο, αν όχι σε όλα, πάντως σε πάρα πολλά λιμάνια του κόσμου. Αυτό λοιπόν δεν πρόκειται να βγει σε λιγότερα από δέκα χρόνια.[…] Περιμένουμε να δούμε που θα σταθεροποιηθεί η κατάσταση».
Σχετικά με την εκ νέου δραστηριοποίηση ελληνικών ναυπηγείων και ερωτηθείς «πότε οι Έλληνες εφοπλιστές θα εμπιστευτούν ξανά τη χώρα τους για πλοία;» ο κ. Λασκαρίδης είπε: «Δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης, είναι καθαρά θέμα κόστους. Οι εφοπλιστές δεν είναι φιλανθρωπικά σωματεία, τη δουλειά τους κοιτάζουν. Όσο η Άπω Ανατολή υπερέχει σε κόστος, κάτι που δεν πρόκειται να αλλάξει, κατασκευές πλοίων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνουν, εκτός από μικρά πλοία ή μερικά εξειδικευμένα πλοία. Αυτό όμως που μπορεί να αναπτυχθεί πολύ είναι το θέμα των επισκευών. Αυτό έχει ήδη αρχίσει και στα τρία ναυπηγεία που έχουμε, στη Σύρο αλλά και στην Ελευσίνα όπου πάει καλά ενώ τώρα πάει να σταθεί στα πόδια του και ο Σκαραμαγκάς».
Στην ερώτηση «ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική ναυτιλία;» είπε ότι «είναι πολλές» και τις διαχώρισε σε «εσωτερικές και εξωτερικές».
«Εσωτερικές είναι οι εξής: Πρώτα απ όλα το γεγονός ότι, παρά το μεγάλο μέγεθός της, η ελληνική ναυτιλία δεν έχει την αναγνώριση, την επιρροή και την επιδραστικότητα που της αξίζει. Αυτό συμβαίνει κυρίως διότι επί χρόνια εμείς δεν το επιδιώξαμε αυτό. Θεωρούσαμε ότι πρέπει να κρυβόμαστε, να είμαστε λίγο μια εσωστρεφής κοινότητα. Αλλά αυτό σταμάτησε πλέον, διότι δεν υπάρχει πια τίποτα να κρύψουμε. Όχι μόνο στην ναυτιλία αλλά παντού, όλοι ξέρουν τα πάντα. Λοιπόν δεν έχουμε εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες και το μέγεθός μας, ενώ αντίθετα, άλλες ευρωπαϊκές ναυτιλίες, με πολύ μικρότερους στόλους, έχουν πολύ μεγαλύτερη πολιτική και στρατηγική ισχύ. Η ελληνική ναυτιλία σε θέματα τεχνικά, σε θέματα επιχειρησιακά και διαχείρισης είναι πάρα πολύ καλή και πολύ υψηλού επιπέδου. Σε θέματα όμως στρατηγικής και πολιτικής, δυστυχώς είμαστε πάρα πολύ πίσω. Κι αυτό το διαπίστωσα όταν πριν από 6 – 7 χρόνια είχα την τιμή να εκπροσωπήσω την Ελλάδα ως πρόεδρος των Ευρωπαίων εφοπλιστών. Εκεί κατάλαβα, ότι άλλο πράγμα εννοούνε ναυτιλία αυτοί και άλλο εμείς. Αυτά πρέπει να αλλάξουν. Πρέπει να δείξουμε ένα πολύ πιο έντονο και εξωστρεφές πρόσωπο. Μέχρι τώρα εμείς απλώς αντιδρούσαμε σε αυτά που έγραφαν και έλεγαν και αποφάσιζαν άλλοι. Ήρθε η ώρα -και έχει αρχίσει και γίνεται αυτό δειλά δειλά- να προβάλουμε πλέον τις δικές μας θέσεις και να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες που έχουμε. Μια φράση ακόμα να προσθέσω! Την εποχή εκείνη, προ 6 – 7 ετών, μαζί με τους τότε συνεργάτες μου από την Ελληνική Ένωση καταφέραμε δύο σπουδαία πράγματα στην ναυτιλιακή πολιτική της Ελλάδος, που όμως δεν τα έχουμε εκμεταλλευτεί. Το πρώτο ήτανε ότι η Ελλάδα, λόγω του μεγέθους της ναυτιλίας της έχει εν τοις πράγμασι βέτο στην ευρωπαϊκή ναυτιλιακή πολιτική των εφοπλιστών, όχι της κομισιόν. Δεύτερον, εάν η Ελλάδα, συνασπιστεί (κάτι που είναι πάρα πολύ εύκολο) με τη Μάλτα και την Κύπρο, όπου η πλειονότητα των πλοίων είναι σε ελληνικά χέρια, μπορεί κάλλιστα να επιβάλει τις δικές της γραμμές. Αυτά δεν τα έχουμε κάνει. Χρειάζεται πολλή δουλειά, χρειάζεται λόμπινγκ, χρειάζεται προσπάθεια, χρειάζονται και κάποια χρήματα».
Παρακολουθήστε τη συνέντευξη στη διεύθυνση: https://youtu.be/zoXckEOhWDg
Όλα τα video αρχεία των συνεντεύξεων από το 10ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, με ελεύθερη πρόσβαση, βρίσκονται στη διεύθυνση: https://we.tl/ZAiWp0RKn8