«Ενεργοποιείται από την 1/1/2025 το πρόγραμμα ”Σπίτι μου ΙΙ” συνολικού προϋπολογισμού 2 δισ. ευρώ ενώ μέχρι το τέλος του 2024, αξιοποιώντας το πρόγραμμα ”Σπίτι μου Ι” θα έχουν βρει στέγη 9.155 ζευγάρια ή μεμονωμένοι συμπολίτες μας» δήλωσε, η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Σοφία Ζαχαράκη μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ.
Όπως ανέφερε η υπουργός, από την 1/1/2025 που θα ενεργοποιηθεί το ”Σπίτι μου ΙΙ”, θα βρουν κατοικία και οι 50ρήδες, «αφού επεκτείναμε το ηλικιακό κριτήριο και αυξήσαμε και το εισοδηματικό κριτήριο» ενώ «για πρώτη φορά έχουμε συνολική στεγαστική στρατηγική η οποία θα επικαιροποιηθεί το 2025 προκειμένου να φτάσουμε στα 2 δισ. ευρώ στο ”Σπίτι μου ΙΙ”».
Επίσης, αυτό που είναι «σημαντικό» όπως είπε η υπουργός, «είναι και η αύξηση του συμβολαίου κατοικίας, μέχρι 250.000 ευρώ οπότε και το δάνειο θα φτάσει έως και τα 190.000».
Εθνικό Δημογραφικό Σχέδιο
Αναφερόμενη στο Εθνικό Δημογραφικό Σχέδιο, η Σοφία Ζαχαράκη, υπογράμμισε ότι «είχαμε ανοίξει την πλατφόρμα για να καταγραφούν οι προτάσεις από τους πολίτες για το δημογραφικό» επισημαίνοντας ότι για το δημογραφικό σχέδιο δεν υπάρχει ατζέντα.
«Το δημογραφικό είναι ο βρεφονηπιακός σταθμός. Μεριμνά το κράτος για όσους δεν μπορούν να λάβουν vouchers και φέτος δώσαμε 380 εκατ. ευρώ από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους. Το δημογραφικό είναι το καλό ολοήμερο σχολείο. Το δημογραφικό είναι να έχεις μια καλύτερη τοπική ανάπτυξη που να κρατάει μια γυναίκα σε μια υγιή οικονομική δραστηριότητα. Το δημογραφικό είναι ο καλός δρόμος. Το δημογραφικό είναι να ζεις σε πόλεις που αγαπούν την αναπηρία» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Επιδοματική Πολιτική
Αναλύοντας την επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης, η υπουργός, επανέλαβε ότι «στη μεταρρύθμιση που θα κάνουμε δεν θα λαμβάνουμε υπόψη ένα μέρος του εισοδήματος έτσι ώστε να μην είναι το επίδομα αντικίνητρο στη δουλειά. Δουλεύουμε εδώ και 7 μήνες την επιδοματική μεταρρύθμιση», η οποία, σύμφωνα και με τους στόχους του ΥΚΟΙΣΟ, θα κινηθεί σε 4 άξονες:
– επιπρόσθετη χρηματοδότηση
– πιο σύγχρονες προσεγγίσεις, λαμβάνοντας υπόψη και τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές,
– εξορθολογισμό του σχεδιασμού που αντανακλά τις κοινωνικές και οικονομικές πραγματικότητες,
– πιο δίκαιη κατανομή των πόρων.