Οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές, προτιμούν να παραμείνουν σιωπηλοί για τις πολιτικές τους προτιμήσεις, αλλά αυτοί που τοποθετούνται ανοικτά, όπως ο Νεϊμάρ, κλίνουν κυρίως προς τον ακροδεξιό πρόεδρο, Ζαΐρ Μπολσονάρο, έναντι του αριστερού, Λούλα, στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, που θα διεξαχθούν στις 30 Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με αναλυτές που συμβουλεύθηκε το AFP, η συντριπτική πλειονότητα των ενεργών παικτών, προτιμά να μην τοποθετηθεί δημοσίως, από φόβο μήπως χάσουν χορηγούς, σε μια χώρα όπου η πολιτική είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, λόγω της ακραίας πόλωσης.
Ωστόσο, ο Νεϊμάρ, ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους αθλητές στον κόσμο, δεν δίστασε να υποστηρίξει δημόσια τον Ζαΐρ Μπολσονάρο, τρεις ημέρες πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πριν από τον διάσημο επιθετικό της Παρί Σεν Ζερμέν, ο ακροδεξιός πρόεδρος, βασιζόταν στην μακροχρόνια υποστήριξη του πρώην εξτρέμ της γαλλικής ομάδας, Λούκας Μόουρα, ο οποίος τώρα αγωνίζεται στην Τότεναμ και του πρώην μέσου της Γιουβέντους και νυν άσου της Φλουμινένσε, Φελίπε Μέλο.
Πρώην «αστέρες της σελεσάο», έχουν ταχθεί ανοικτά υπέρ του Μπολσονάρο, όπως ο Ρομάριο, ο οποίος επανεξελέγη θριαμβευτικά γερουσιαστής του Ρίο ντε Τζανέιρο στις 2 Οκτωβρίου, ο Ριβάλντο και ο Ρομπίνιο, ο οποίος καταδικάσθηκε σε εννέα χρόνια φυλάκιση για βιασμό στην Ιταλία.
«Τα τελευταία χρόνια, έχουμε δει μια ώθηση από την δεξιά και ειδικά από την άκρα δεξιά. Και αυτό, αντανακλάται στο ποδόσφαιρο», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο, ο Ζοάο Μαλάγια, ιστορικός στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο της Σάντα Μαρία και συνέχισε: «Ο λόγος του «μπολσοναριστή», βασίζεται πάνω απ’ όλα, στην ατομική επιτυχία, στην ικανότητα να ξεπερνάς τις δυσκολίες, κάτι που μοιάζει με την καριέρα ενός ποδοσφαιριστή».
Ο πρώην πρόεδρος της αριστερής πολιτικής πτέρυγας, Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος παραμένει επικρατέστερος νικητής, στις δημοσκοπήσεις, έχει συγκεντρώσει την υποστήριξη μόνο του νεαρού επιθετικού της Λεβερκούζεν, Παουλίνιο.
Μεταξύ των παλαιμάχων ποδοσφαιριστών, ο Λούλα, υποστηρίζεται από δύο πρώην δόξες του γαλλικού πρωταθλήματος, τον Ράι, είδωλο των οπαδών της Παρί Σεν Ζερμέν, και τον Ζουνίνιο Περναμπουκάνο, ο οποίος λατρεύεται από τους φιλάθλους της Λιόν.
Ο Βάλτερ Καζαγκράντε, πρώην επιθετικός της Τορίνο και σήμερα διάσημος αθλητικός σχολιαστής, είναι ένας από τους πιο αφοσιωμένους στην αριστερά: «Θα ήθελα πολύ να βγουν μπροστά οι μη συντηρητικοί αθλητές, θα ήταν σημαντικό να κάνουν την φωνή τους να ακουστεί», έγραψε χαρακτηριστικά στην στήλη του για την καθημερινή «Folha de S. Paulo» τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, δίπλα στον θρυλικό Σώκρατες, ο Καζαγκράντε ήταν μια από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της «Κορινθιακής δημοκρατίας», ενός κινήματος ποδοσφαιριστών από την ομάδα της Κορίνθιανς στο Σάο Πάολο, που αγωνίσθηκαν για την επιστροφή της Δημοκρατίας στην Βραζιλία, στο τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας (1964-1985).
Το διαμαρτυρόμενο πνεύμα του Σώκρατες, ήταν «παρών» το βράδυ της Δευτέρας κατά την διάρκεια της τελετής της Χρυσής Μπάλας στο Παρίσι, όταν ο αδελφός του, Ραϊ, στο τέλος της ομιλίας του, σχημάτισε με τα δάκτυλά του, το σημάδι “L”, που παραπέμπει στον Λούλα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ