Ένας ξεραμένος φοίνικας «στέκεται» απέναντι από τον θεατή, που καταφέρνει να «ακούσει» τα λόγια που του είπε κάποιος νωρίτερα: «Έκανα ό,τι μπορούσα για σένα». Ο συγκεκριμένος φοίνικας είναι ένα από τα δέντρα με τα οποία «συνομίλησε» η Πορτογαλίδα φωτογράφος Andreia Alves de Oliveira, απαθανατίζοντας αυτές τις στιγμές. Οι φωτογραφίες της αποτελούν το αντικείμενο της έκθεσης «Talking to Trees», που εγκαινιάζεται στις 19 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, στο Vita Zita Studio.
Η φωτογράφος τα τελευταία χρόνια ζει στην Ελλάδα και κατά την περίοδο της πανδημίας κινούνταν στην περιοχή της Μηχανιώνας και της Επανομής, φωτογραφίζοντας στοιχεία της φύσης. «Έφτιαξε λοιπόν έναν …ημερολογιακό διάλογο με τα δέντρα διαφόρων ειδών που υπάρχουν εκεί, είτε ήταν κατεστραμμένα είτε ήταν ζωντανά, τα οποία ταξινόμησε και κάνει μία ελαφριά …συνομιλία μεταξύ τους, όχι ακριβώς σαν να τους δίνει ανθρώπινες ποιότητες, αλλά σαν ένας άνθρωπος που σέβεται τη φύση αυτών των υπάρξεων» εξηγεί, μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο εικαστικός Γιώργος Ζωγράφος, ένας εκ των διοργανωτών της έκθεσης και ιδιοκτήτης του χώρου όπου θα φιλοξενηθεί.
«Τα δέντρα είναι παράδοξα, συναρπαστικά ζωντανά όντα, των οποίων την ιδιαιτερότητα οι άνθρωποι παραμελούμε σε μεγάλο βαθμό. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, άρχισα να παρατηρώ τα δέντρα γύρω μου και να αναπτύσσω με την πάροδο του χρόνου σχέσεις με κάθε μεμονωμένο δέντρο, μαθαίνοντας να αναγνωρίζω τα είδη και τα επιστημονικά τους ονόματα και παρατηρώντας τα να αλλάζουν με τις εποχές» σημειώνει η ίδια η φωτογράφος.
Η ανακάλυψη, μέσω drones, βλάστησης στην έρημο Σαχάρα, ήταν αυτή που ενέπνευσε την de Oliveira να στρέψει την προσοχή της στα μοναχικά δέντρα της καθημερινότητάς της. «Αναγνωρίζοντάς τα ως ισάξιά της, η καλλιτέχνιδα άρχισε να τους ψιθυρίζει στα αυτιά, άλλοτε εξομολογητικά, άλλοτε συγκρουσιακά και άλλοτε γεμάτα επιθυμία. Τα δέντρα έγιναν σύντροφοί της σε μια στιγμή κρίσης» αναφέρει στο κείμενο που αφορά την έκθεση, η επιμελήτριά της Αικατερίνη Γεγησιάν.
Στην έκθεση θα υπάρχουν φωτογραφίες τριών διαστάσεων, που θα καλύψουν όλους τους τοίχους της γκαλερί, ενώ το όνομα του κάθε δέντρου με τη συνομιλία που είχε με την καλλιτέχνιδα, θα βρίσκονται σε λεζάντα ακριβώς από κάτω. «Επειδή υπάρχουν τρία μεγέθη, το κείμενο κάπου θα είναι πιο ευανάγνωστο, ενώ κάπου αλλού θα πρέπει ο θεατής να πλησιάσει τη φωτογραφία για να το διαβάσει. Αυτό γίνεται ηθελημένα για να υπάρχει μία διάδραση, ώστε με το μπρος πίσω του θεατή, να μπορέσει να αντιληφθεί και σωματικά ότι υπάρχει μία συζήτηση ή ένας ψίθυρος» επισημαίνει ο κ. Ζωγράφος.
Για τον ίδιο τον Γιώργο Ζωγράφο, το Vita Zita Studio στην οδό Ηρώδου Αττικού στα Άνω Λαδάδικα αποτελεί το προσωπικό του εργαστήριο. Ωστόσο, δεδομένου ότι βρίσκεται σε μία αναπτυσσόμενη περιοχή με καταστήματα εστίασης και ψυχαγωγίας, κάνει αυτήν την κίνηση εξωστρέφειας, φιλοξενώντας καλλιτέχνες που παρουσιάζουν το έργο τους και εικαστικές δράσεις -κυρίως έργων σε εξέλιξη. «Μία φορά τον χρόνο ο χώρος αδειάζει, μετουσιώνεται σε ένα white cube, δηλαδή γίνεται χώρος γκαλερί, η οποία ανοίγει τις πόρτες της για μία-δύο εβδομάδες τις απογευματινές ώρες, ώστε να προσαρμόζεται με την έξοδο όλων αυτών των ανθρώπων που πάνε σε αυτούς τους χώρους ψυχαγωγίας για να μπορούν να έχουν μία επαφή με την τέχνη» τονίζει.
Τα εγκαίνια της έκθεσης «Talking to Trees» θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου από τις 8 το βράδυ έως τις 11, ενώ θα διαρκέσει έως τις 2 Νοεμβρίου.
Βαρβάρα Καζαντζίδου