Για μια συναρπαστική εποχή που κρύβει δυσκολίες γιατί η τεχνολογική πρόοδος έχει θετικά αλλά μπορεί να αφήσει πίσω μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας έκανε λόγο ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ και Διευθύνων Σύμβουλος του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ Γιώργος Χριστόπουλος μιλώντας σε εκδήλωση στο πλαίσιο της 87ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, με θέμα: «Εκπαίδευση και δια βίου μάθηση στον 21ο αιώνα: Στρατηγικά διακυβεύματα της Εκπαιδευτικής Πολιτικής».
Σύμφωνα με τον κ.Χριστόπουλο, εκτός από τις ψηφιακές ανισότητες υπάρχει και ο κίνδυνος εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης. «Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα», είπε χαρακτηριστικά, «έχει πάρα πολλές μεταρρυθμίσεις αλλά χωρίς κοινό στρατηγικό σχεδιασμό και αποσπασματικές παρεμβάσεις και θα πρέπει να υπάρχει κεντρικός πολιτικός σχεδιασμός με μοντέλο κοντά στον άνθρωπο».
Σύμφωνα με τον Θανάση Καραλή, καθηγητή Διά Βίου Μάθησης και Εκπαίδευσης Ενηλίκων στο ΤΕΕΑΠΗ του Πανεπιστημίου Πατρών, το σχολείο οφείλει να στραφεί περισσότερο στον κοινωνικοποιητικό του ρόλο, σε θέματα αγωγής δημοκρατικού πολίτη και να δοκιμαστεί ο ρόλος της τέχνης ως εργαλείο για παρεμβάσεις σε άλλα μαθήματα.
Όσον αφορά τις αξιολογήσεις, ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει κάποιος τομέας του δημοσίου που να αξιολογείται παραπάνω από το ελληνικό πανεπιστήμιο. Πάντως για τον Νίκο Παπαδάκη, καθηγητή Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διευθυντής του Κέντρου Επιμόρφωσης & Διά Βίου Μάθησης (ΚΕΔΙΒΙΜ) του Πανεπιστημίου Κρήτης, πρέπει να τελειώνουμε με τις πανελλήνιες εξετάσεις γιατί απονευρώνεται μια ολόκληρη εκπαιδευτική βαθμίδα και καθίσταται το πάρκινγκ για τα φροντιστήρια.
«Ζητάμε κριτική ικανότητα ενώ τα 3 χρόνια της εκπαίδευσης στο Λύκειο αλλά και στο Γυμνάσιο, έχουμε ακυρώσει κάθε σκέψη της κριτικής ικανότητας» είπε χαρακτηριστικά.
Σχολιάζοντας το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, τόνισε ότι υπάρχει υποχρηματοδότηση και πρόβλημα με το σφιχτό κρατικό εναγκαλισμό, όπως και με το γραφειοκρατισμό.
Σύμφωνα με τον Νίκο Φωτόπουλο, αναπληρωτή καθηγητή τμήματος Κοινωνικής & Εκπαιδευτικής Πολιτικής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και Επιστημονικό Διευθυντή ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ, πολύ κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η σταδιακή μετατόπιση προς τις δεξιότητες.
«Αν και πολύ σημαντική, η τάση προς τις δεξιότητες οδηγεί σε μια εργαλειοποίηση γιατί βλέπουμε ότι οι κριτικές ικανότητες αποστεώνονται σταδιακά» ανέφερε, σημειώνοντας ότι η απομάκρυνση της κοινωνικής σκέψης δημιουργεί φόβο καθώς το σχολείο απομακρύνεται από την κοινωνική ενσυναίσθηση.
Παίρνοντας θέση στη συζήτηση για τη δια βίου μάθηση, τόνισε ότι είναι πολύ σημαντική αλλά υπάρχει κίνδυνος όταν συνδέεται αποκλειστικά με την αγορά εργασίας να γίνεται ψυχαναγκασμός.
Ως «μεγάλο μύθο» χαρακτήρισε την έλλειψη καταρτισμένου προσωπικού που διατείνονται οι επιχειρήσεις , ο Χρήστος Γούλας, Γενικός Διευθυντής ΙΝΕ & ΚΑΝΕΠ ΓΣΕΕ, PhD, δηλώνοντας μάλιστα ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι οι τελευταίες στην Ευρώπη στην επένδυση στην εκπαίδευση του ανθρωπίνου δυναμικού τους.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα ζητήματα της διαπολιτισμικότητας είναι εξίσου σημαντικά σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, όπως και τα ζητήματα βίας και παραβατικότητας που συνδέονται με θέματα ανισοτήτων. Ο κ.Γούλας μίλησε για την πίεση που υπάρχει στην αριστεία και την εντατικοποίηση της εκπαίδευσης που έχει φτάσει μέχρι την προσχολική αγωγή όπου τα παιδιά πιέζονται για να περάσουν σε πρότυπα σχολεία ή να πάρουν υποτροφία σε ιδιωτικό σχολείο. Όσον αφορά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, σχολίασε ότι η μάχη έχει χαθεί και η συζήτηση πρέπει να επικεντρωθεί πλέον στο είδος των ιδρυμάτων που χρειάζεται να ανοίξουν και με ποιους όρους διασφάλισης και ουσίας.
Να.Κ.