“Εφικτό” αλλά και “ευκταίο” θεωρεί το σενάριο σχηματισμού κυβέρνησης από την πρώτη κάλπη σε συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στη Β’ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης, Μιχάλης Πάππου.
“Επείγει να αναλάβει μία κυβέρνηση που, υπεύθυνη και απερίσπαστη, θα αφοσιωθεί στο χειρισμό των ζητημάτων που απασχολούν τη χώρα και τους πολίτες της” τονίζει ο κ. Πάππου και, αφού διευκρινίζει ότι το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής είναι διατεθειμένο για προγραμματικές συγκλίσεις, που όμως θα παίρνουν υπόψη τις “κόκκινες γραμμές” του, επισημαίνει ότι το κόμμα του “έχει ένα στέρεο, ορθολογικό, σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα, με θέσεις και απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα που αφορούν στην ελληνική κοινωνία και οικονομία”.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του υποψηφίου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στη Β’ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης, Μιχάλη Πάππου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον δημοσιογράφο Φάνη Γρηγοριάδη:
ΕΡ: Με τα ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις σήμερα στα κόμματα, πόσο εφικτό είναι το σενάριο σχηματισμού κυβέρνησης από την πρώτη Κυριακή και με ποιες δυνάμεις; Τι βλέπετε ότι θα γίνει, αν πάμε σε δεύτερες κάλπες; Πόσο πιθανό είναι το ενδεχόμενο και τρίτης εκλογικής αναμέτρησης;
ΑΠ: Καταρχάς, επιτρέψτε μου να εκφράσω την απροθυμία μου να αναφερθώ σε δεύτερες ή τρίτες εκλογές, εστιάζοντας μόνο σε αυτές της 21ης Μαΐου. Κι αυτό γιατί μία εκλογική αναμέτρηση δεν είναι απλώς μία διεκπεραιωτική διαδικασία αλλά, πρωτίστως, η έκφραση βούλησης των πολιτών. Το να μιλάμε για δεύτερες και τρίτες εκλογές χωρίς να περιμένουμε τους πολίτες να «μιλήσουν» με την ψήφο τους στις 21 Μαΐου, δείχνει, κατά τη γνώμη μου, μία έλλειψη σεβασμού στο πρόσωπό τους και στη σπουδαία πράξη δημοκρατίας που επιτελούν.
Μένοντας, συνεπώς, στα πιθανά αποτελέσματα της κάλπης της 21ης Μαΐου, και απαντώντας στο πρώτο σκέλος της ερώτησής σας, θεωρώ πως ένα τέτοιο σενάριο σχηματισμού κυβέρνησης είναι όχι μόνο απολύτως εφικτό αλλά και ευκταίο!
Μετά από μια τόσο μεγάλη άτυπη προεκλογική περίοδο, η χώρα έχει μείνει πολλούς μήνες σε καθεστώς σχετικής ακυβερνησίας και επείγει να αναλάβει μία Κυβέρνηση που, υπεύθυνη και απερίσπαστη, θα αφοσιωθεί στο χειρισμό των ζητημάτων που απασχολούν τη χώρα και τους πολίτες της.
Όσο για το κομμάτι του «εφικτού», το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής έχει ένα στέρεο, ορθολογικό, σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα, με θέσεις και απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα που αφορούν στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Με μόνο κριτήριο την ωφέλεια για τη χώρα, είναι διατεθειμένο να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις προκειμένου να διαπιστωθούν οι δυνατότητες σύγκλισης, με βάση πάντα, ξανα-τονίζω, το πρόγραμμά μας και τις κόκκινες γραμμές μας.
ΕΡ: Συμφωνείτε, η διαφωνείτε με το επιχείρημα ότι η προοπτική παρατεταμένης ακυβερνησίας, εάν δε σχηματιστεί κυβέρνηση μετά τις εκλογές, μπορεί να είναι επιζήμια για τη χώρα; Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να γίνει ο ρυθμιστής των εξελίξεων μετεκλογικά;
ΑΠ: Απολύτως επιζήμια! Ήδη αναφέρθηκα στην περίοδο «ακυβερνησίας» που δημιούργησε η παρατεταμένη άτυπη προεκλογική περίοδος που προκάλεσε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη με τα ήξεις αφήξεις από το προηγούμενο καλοκαίρι. Η οικονομία σε φθίνουσα πορεία – κι εννοώ η πραγματική οικονομία, όχι αυτή που μας παρουσιάζει το κυβερνητικό επιτελείο βασιζόμενο σε αριθμούς και ποσοστά επί χάρτου, η υγεία στην τύχη της, οι συγκοινωνίες «πάμε κι όπου βγει», με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα, οι πολίτες σε συνθήκες εντεινόμενης φτωχοποίησης. Καταλαβαίνουμε όλοι, πιστεύω, πως το να παραταθεί μια τέτοια κατάσταση για άλλους δυο, τρεις ή έξι μήνες θα είναι καταστρεπτική για τη χώρα.
Όσο για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και το ρόλο του μετά της εκλογές, όχι μόνο μπορεί αλλά και πρέπει να λειτουργήσει ρυθμιστικά, δίνοντας σοσιαλδημοκρατικό προσανατολισμό στην πορεία της χώρας, χαρακτήρα δικαιοσύνης στο κράτος και αποτελώντας έναν δυνατό βραχίονα σταθερότητας. Όλα αυτά, βέβαια, είπαμε: κινούμενοι με βάση το Πρόγραμμά μας και χωρίς καμία υποχώρηση πίσω από τις κόκκινες γραμμές μας.
ΕΡ: Ποια πιστεύετε ότι είναι τα πιο κρίσιμα διακυβεύματα στην πολιτική ατζέντα που θα κρίνουν το αποτέλεσμα των εκλογών; Η οικονομία, η ακρίβεια, τα εθνικά θέματα, τα εργασιακά, το μεταναστευτικό, άλλοι λόγοι;
ΑΠ: Το διακύβευμα είναι ένα, και εμπεριέχει όλα όσα αναφέρατε: ο προσανατολισμός της χώρας, του Κράτους, της κοινωνίας. Αυτός που θα ορίσει η επόμενη κυβέρνηση με βάση τους δικούς της πολιτικούς στόχους και ιδεολογία.
Οι τελευταίες κυβερνήσεις μας έδειξαν καθαρά τις προθέσεις τους. Η μία, της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη, με τον συγκεντρωτισμό, την αδιαφάνεια, την αποσάθρωση των θεσμών, την καταδίκη των εργαζομένων, των νοικοκυριών σε μια πορεία συνεχούς φτωχοποίησης σε βαθμό απελπισίας, την ανικανότητα διαχείρισης της οικονομικής και ενεργειακής κρίσης με μέτρα ουσίας και όχι με τα φιλανθρωπικής αντίληψης επιδόματα, την εγκατάλειψη της επαρχίας, του αγροτικού κόσμου, το έλλειμμα δημοκρατικότητας και δικαιοσύνης, τη στήριξη και περαιτέρω ενίσχυση μιας επιχειρηματικής ελίτ απέναντι στα συμφέροντα και τις ανάγκες μίας ολόκληρης κοινωνίας που στενάζει.
Εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, με πλεόνασμα ανευθυνότητας, έπαιξε την τύχη της χώρας στα ζάρια, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, αποδυνάμωσε την κοινωνική συνοχή με τις προκλητικές πολιτικές της στο ζήτημα του μεταναστευτικού, αποδιοργάνωσε ό,τι ακόμα στεκόταν όρθιο στη χώρα -επίκαιρο το παράδειγμα το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής με την οποία πραγματοποιούνται οι προσεχείς εκλογές και που σχεδόν έφερε σε κατάσταση μη λειτουργίας την Τοπική Αυτοδιοίκηση- και η οποία, σήμερα μας απειλεί πως θα μας …εκδημοκρατίσει με το καλό ή είτε με το καλό είτε με το άγριο!! Τόσος προοδευτισμός!
Το διακύβευμα λοιπόν, είναι αν θα επιτρέψουμε να συνεχίσει η χώρα στη φθίνουσα πορεία της μίας παράταξης, αν θα επιστρέψουμε στην αποδιοργάνωση της άλλης, ή εάν θα δώσουμε δύναμη στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να λειτουργήσει ρυθμιστικά κρατώντας τη χώρα στο δρόμο της σοσιαλδημοκρατίας, της δικαιοσύνης και του κοινωνικού κράτους.
ΕΡ: Ποια είναι τα προβλήματα της Β’ Θεσσαλονίκης, ποια σας θέτουν οι ψηφοφόροι και με ποια προτεραιότητα ελπίζετε να τα αναδείξετε και να τα προωθήσετε προς επίλυση, εφόσον εκλεγείτε βουλευτής;
ΑΠ: Έχω την τιμή να είμαι υποψήφιος στη Β’ Θεσσαλονίκης, μία μεγάλη σε μέγεθος περιφέρεια, με τμήματα ορεινά, παραθαλάσσια, αγροτικής παραγωγής, η οποία αποτελεί, στην πραγματικότητα, μία μικρογραφία της χώρας και περιλαμβάνει, συνεπώς, το σύνολο των μεγάλων προβλημάτων που απασχολούν τον Έλληνα πολίτη σε όποιο γεωγραφικό σημείο της επικράτειας, και κυρίως της ελληνικής επαρχίας, κι αν βρίσκεται. Και ποια είναι αυτά;
Θα έλεγα πως όλα συνοψίζονται στη λέξη «υποδομές». Υποδομές καταρχάς αστικές· υπάρχουν, σήμερα που μιλάμε, περιοχές στη Β’ Θεσσαλονίκης που -αν είναι δυνατόν για ευρωπαϊκό κράτος τον 21ο αιώνα- δεν φτάνει πόσιμο νερό στις βρύσες των σπιτιών, υποδομές στις συγκοινωνίες – να μπορούν οι άνθρωποι να κινούνται με ασφάλεια και ευκολία, υποδομές προσβασιμότητας, υποδομές ενίσχυσης και εκσυγχρονισμού του αγροτικού τομέα – καθοριστικού για την ελληνική οικονομία που όμως έχει αφεθεί να παλεύει χωρίς καμία στήριξη από την πολιτεία απέναντι στην ακρίβεια και τα υπερχρεωμένα δάνεια.
ΕΡ: Επιδέχεται το πολιτικό σύστημα αλλαγές; Χρειάζεται αλλαγές; Αν ναι, είναι εφικτές; Ποιες κατά τη γνώμη σας;
ΑΠ: Τα πολιτικά συστήματα πρέπει να αναπροσαρμόζονται ώστε να συμβαδίζουν με τους καιρούς. Αλλιώς παύουν να είναι λειτουργικά. Σήμερα, οι πολίτες ενημερώνονται, προβληματίζονται, έχουν την εμπειρία να κρίνουν και πλείστους τρόπους να διεκδικούν. Και δεν ανέχονται, πλέον, τακτικές και αντιλήψεις που υποτιμούν τη νοημοσύνη τους και την ιδιότητά τους ως πολίτες αλλά και τους απομακρύνουν από μία πιο ενεργή ενασχόληση με τα κοινά.
Η λειτουργία των κομμάτων, θα πρέπει να γίνει πιο δημοκρατική, να αναδειχθεί και να θωρακιστεί ο θεσμικός τους ρόλος. Να ενισχυθεί ο ρόλος των Περιφερειών και η Α΄βάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση, με μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων από της Κεντρική Διοίκηση. Να μπορούν να λειτουργήσουν οι τοπικές κοινωνίες σύμφωνα με τις ιδιαίτερες ανάγκες τους και όχι να παραμένουν έρμαια των αποφάσεων μίας απομακρυσμένης απρόσωπης κεντρικής διοίκησης. Να ενισχυθεί και να προστατευθεί θεσμικά η λειτουργία των Ανεξάρτητων Αρχών.
ΕΡ: Με ποια επιχειρήματα απαντάτε στην άποψη που ακούγεται συχνά ότι “όλοι ίδιοι είναι” για το πολιτικό μας σύστημα; Υπάρχει πράγματι “ηθικό” πλεονέκτημα ενός πολιτικού χώρου, έναντι άλλων, μιας που έκνομα περιστατικά, ή αποκλίνουσες συμπεριφορές εμφανίζονται σε πρόσωπα από διάφορους πολιτικούς χώρους.
ΑΠ: Ηθικό πλεονέκτημα υπάρχει μόνο σε προσωπικό επίπεδο και αποδεικνύεται με τη στάση του κάθε ατόμου απέναντι στα πράγματα. Δεν μπορεί να χαρακτηρίζει έναν πολιτικό χώρο που αποτελείται από χιλιάδες κόσμου, όπως απέδειξε περίτρανα -αν και θλιβερά- η περίπτωση του κ. Γεωργούλη, Ευρωβουλευτή της παράταξης εκείνης που έκανε το «ηθικό πλεονέκτημα» μπαντιέρα της, ακυρώνοντάς το στην πράξη σε αμέτρητες μέχρι τώρα περιπτώσεις.
Από την άλλη, η ισοπεδωτική αντίληψη ότι «όλοι ίδιοι είναι», αδικεί τις σοβαρές παρουσίες, με ήθος και μετρημένο λόγο, που υπάρχουν σε κάθε χώρο. Το θέμα είναι ότι αντί αυτές οι φωνές να προβάλλονται και να διαμορφώνουν τη γενική εικόνα, συμπαρασύροντας, με τη θετικό έννοια, και όσους έχουν τάσεις ηθικής παρέκκλισης, η Νέα Δημοκρατίας και ο ΣΥΡΙΖΑ, επιλέγουν, για λόγους εντύπωσης και οπαδικής συσπείρωσης να επενδύουν σε φωνασκίες και φθηνές αντιπαραθέσεις που υποβιβάζουν τον δημόσιο πολιτικό λόγο και δημιουργούν αυτήν την αρνητική εικόνα για το σύνολο της πολιτικής. Τακτικές, τις οποίες το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής έχει αποδείξει στη διάρκεια όχι μόνο αυτής της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου αλλά και από πολύ πριν, πως δεν υιοθετεί, διατηρώντας έναν μαχητικό μεν, ποιοτικό και αξιοπρεπή λόγο δε,